ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Γ΄(15 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Γ΄( 15 ) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1) Σοφία είναι η ουσία το θεού, φιλοσοφία δε ο πολιτισμός της ψυχής και η αρχοντία του πνεύματος.

2) Ο θεός όπου δίδει πλούτον δίδει και αλαφρομυαλιά αφαιρών κατ’ οικονομίαν και ισορροπίαν ανάλογον φρόνησιν και αρετήν. Οι έχοντες περιουσίαν σπανίως κατέχουσι την αληθή ουσίαν και δια τούτο πιστεύουσι ότι κολακεύει τας ψευδαισθήαεις των. Την περιουσίαν ως ουσίαν και το ασήμαντον ως σημαντικόν.     

3) Δεν ισχύει το κακό, αν δεν τού παραχωρήσεις χώρο σου. Και δεν είναι σατανικό κακό αι φυσικαί προκλήσεις και δοκιμασίαι της ζωής. Ίσα-ίσα είναι αυταί που ενεργοποιούν και αξιοποιούν τα σωτήρια ηθικά μας ανακλαστικά.

4) Κακό είναι αυτό το: Θα χαίρεσθε κατά παραγγελίαν, θα λυπάσθε κατά διαταγήν, θα αυταπατάσθε υπερήφανα και συνειδητά. Αντί πολιτικής ζωής μια ισόβιος στρατιωτική θητεία καταδίκης, ο βιασμός σας  μια θεσμοποιημένη θρησκευτική επιταγή.     

5) Φυγόστρατοι, ξενόδουλοι, εθνοκαπηλομηδενισταί και ποικιλόχρωμος όχλος, άτυπος παρακρατικός στρατός, ένα εκφυλισμένο θολό ποτάμι.

6) Ποια τοπική αυτοδιοίκησι και αποκέντρωσι, βρε αχρείοι, ποιοι δήμσρχοι, βουλευταί και συνδικαλισταί της αθηναιοκρατίας;

7) Θεάματα και στοιχήματα χωρίς διακοπή. και υποχρεωτική αργία ίνα πετύχη η σκηνοθεσία. όπως και διαφημίσεις μέχρι αηδίας και εμέσεως ίνα ευοδοθώσι οι πολιτικοί και εμπορικοί σκοποί. Έτσι αρχαιόθεν ισχύουν και διατηρούνται εξουσία, φορολογία και θεσμοί.

8)  Πολίτης και όχι ιδιώτης σού λένε. Μας δουλεύουν εξόφθαλμα. Δεν γυρεύουν πιστούς, για κορόιδα, δούλους ψάχνουν. Δεν διδάσκουν ελευθερίας θεό, εξουσία τυραννοδούλων φτιάχνουν.

9) Μα είναι ζωή κι αυτή, εξαπατών και εξαπατώμενος, εκβιάζων και εκβιαζόμενος, υπό την σκέπην δουλεύων οργανωμένων τυχοδιωκτικών ληστοκομμάτων;  

10) Ο θεός αυτός δικαίως επέτρεψε στον άνθρωπο την κατάρα. Και μάλλον τους Έλληνας κοτζαμπάσηδες πολιτικούς θα είχε κατά νου. Επειδή την αξίζουν αυτοί τόσο όπως ούτε κι ο διάβολος.   

11) Αφού το φρόνιμο μίσος είναι εξίσου απαραίτητο όπως και η μετρημένη αγάπη. Οι δε αποκλειστικά προσκολλημένοι είτε στην αγάπη είτε στο μίσος είναι συναισθηματικώς καθυστερημένοι έως ανάπηροι.  Μισοί άνθρωποι.

12) Όπως και τους αυτόκλητους εντολοδόχους ντελιβεράδες του θεού αυτούς πού τους βάζεις; Όπου οργανωμένη γαρ θρησκεία εκεί και μια νενοθευμένη από σκοπιμότητες πολιτικές κι εξουσιαστικές φιλοσοφία, ηθικολογία και θεολογία.

13) Διότι κάπως έτσι και ο δαίμων, το γκαρσόνι του πολυθεϊσμού, προεβιβάσθη επί μονοθεϊσμού σε ισότιμο αντίπαλο αλλά και συνεξουσιστή ενός ιδιότροπου μονομανούς θεού; Συμβαίνουν δυστυχώς κι αυτά. Τέλος πάντων…

14) Ο δούλος, η δουλόμαζα προκοπήν και συμπάθειαν ουδεμίαν όψεται εφ’ όσον εμπιστεύεται, συμβουλεύεται και ψηφίζει εξακολουθητικά τους κατ’ εξακολούθησιν αμετανοήτους βιαστάς του.

15) Το παρήγορον μόνο είναι ότι και ¨ουδέν καλόν αμιγές κακού.¨ Όσο καλομαθημένος και τυχερός κανείς τόσο αγύμναστος και ευάλωτος έρχεται στον πόνο και τον φόβο. Μην τον φθονείς. Ισαπέχει γαρ κι αυτός από την ευδαιμονία όσο, πάνω – κάτω και ο κακότυχος.

16) Κακό η προδοσία του φίλου, ούτε λόγος, αλλά μεγαλυτέρα προδοσία της αυτοπροδοσίας, το προδίδειν σεαυτόν, άραγε υπάρχει; Και βιασμός όσον ο δημοκρατικός αυτός της ψήφου;

17) Εύχου τοις θεοίς ικανόν σε είναι ευτυχούντα μεν σωφρονείν, δυστυχούντα δε ευθαρσώς υπομένειν.

18) Όσο μπορείς δε μεγαλοψύχως να φέρεσαι. Η μεγαλοψυχία γεύεται την αθανασία, σέβεται τον θεό και τιμά τον άνθρωπο.

19) Ταπεινότης δε ο άκμων του ήθους, το υπέρλαμπρον ένδυμα της αρετής. Όλοι γαρ οι θεοί χρεωστούν στον ταπεινό και άσπιλο, τούτου μη οφείλοντος εις αυτούς επί πλέον  τίποτα σπουδαιότερον.

20) Ελλάς το του παγκοσμίου πολιτισμού ποιοτικό βαρόμετρο. Κι όταν αυτή παίρνει την κατιούσα και η ανθρωπότης ως εκ συμπαθείας πίσω της ακολουθεί. Η γαρ πάσα ανάτασις ψυχής Ελλάδα αναγνωρίζει μόνη τροφοδότιν της και πατρίδα παντοτινή.