ΟΙ ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ. (29)

ΟΙ ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ. (29)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

1)  Πέρασε κι αυτό. η καθιερωμένη ετήσια εξέγερσις των τάφων, η κατά παραγγελίαν αλλοφροσύνη. χωρίς αναισθητικό.

2)  Και τώρα, μετά την σφαγή των αλόγων,  ο βιασμός των ψηφοδοσιλόγων. Ο δημοκρατικός όχλος κοχλάζει κι αναδεύεται υποφλεγόμενος προεκλογικώς.

3)  Σ’ ένα ευλογημένο δένδρο ευγενούς σιωπής εκρέμασα την πρωινή εαρινή προσευχή μου.

4) Ψηλαφών ένα κρυφό πολιτισμό εθαύμασα τα μνημειώδη τοπία μιας απέραντης διαύγειας.

 5) Πιο έξω, έργα πολεμιστών, ναοί του εύκολου θανάτου, τριακοντούτεις  σπονδαί απουσιών. Τα κλειστά παντζούρια του απεγνωσμένου.

 6) Χωρίς υγεία και ελευθερία, είπε ο στοχαστής, η ζωή δεν προχωράει. αγκομαχάει.  Γεροντικός μαρασμός.

7) Ήταν το μεγάλο που πέθαινε για κάτι άλλο.

8) Ημέρα καθολικής ασυμφωνίας. Κι όμως συνέβαινε. Ακόμα και η ¨καλημέρα¨ ήθελε γενναίο μεταφραστή.

9) Πρέσβεις  των Ιχθύων, ισαπόστολοι της βίας. Ο υποπολιτισμός των σκηνιτών εν χορδαίς και οργάνοις.