Γεωπολιτική οι πρώτοι διδάξαντες οι Έλληνες.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Έχουμε μιλήσει πολλές φορές από αυτό το ιστολόγιο για Αχίλλειες Δυνάμεις και Οδύσσειες Δυνάμεις. Ότι ουδέποτε Οδύσσειες ναυτικές δυνάμεις (ΗΠΑ/Δύση) θα νικήσουν Αχίλλειες χερσαίες δυνάμεις (Κίνα/Ρωσία) αν δεν έχουν για σύμμαχο τους Αχίλλειες δυνάμεις που η συνορεύουν, η είναι αρκετά κοντά με την αντιμαχόμενη Αχίλλεια δύναμη. Η αιώνια πάλη ανάμεσα στον Αχιλλέας (Χερσαίες Δυνάμεις) και Οδυσσέα (Ναυτικές Δυνάμεις) Οι δυο μεγάλες αυτές συμπληγάδες πέτρες είναι αδυσώπητες, η λειτουργία τους όμως εφαρμόζεται σαν γεωπολιτική στην τρισδιάστατη ύλη με τρεις δυνάμεις, όπου αυτές εδραιώνονται πάνω στην τετράδα.

Στην σκληρή εποχή μας λοιπόν όλα τα κράτη χωρίζονται στους δύο Ομηρικούς ήρωες, στον ορμητικό Αχιλλέα και στον τολμηρό Οδυσσέα. Έτσι λοιπόν εντοπίζουμε τις αιώνιες τάσεις.

Για τον Αχιλλέα, Χερσαίες ηπειρωτικές δυνάμεις. Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Γερμανία, Τουρκία, Αλβανία, Σερβία, Βουλγαρία, Συρία, Ιράκ, Ιράν, Ιαπωνία κ.λ.π.

Για τον Οδυσσέα, Ναυτικές Θαλάσσιες δυνάμεις. Η.Π.Α., Καναδάς, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάς, Αυστραλία, κ.λ.π.

Αυτό που γίνεται στην Ουκρανία είναι ακριβώς μια πάλη ανάμεσα σε αυτές τις δύο δυνάμεις. Ο στόχος σε αυτή την περίπτωση είναι να προκληθούν οι μέγιστες ανθρώπινες και υλικές απώλειες στον εχθρό περιμένοντας επαρκείς ενισχύσεις για να αλλάξει η πορεία του πολέμου. Αυτό που γράφαμε ΕΔΩ για  την κατατριβή αντιπάλου. Στην πραγματικότητα, παρ' όλα τα οπλικά συστήματα που προμηθεύτηκε  η Ουκρανία από το ΝΑΤΟ δεν της επέτρεψαν να αποκτήσει κανένα αποφασιστικό ποιοτικό πλεονέκτημα. 

Τα περισσότερα από αυτά τα συστήματα έχουν δείξει ακόμη και την απαρχαιότητά τους και την ανεπάρκειά τους σε αυτόν τον πόλεμο πολύ υψηλής έντασης του 21ου αιώνα. Εκτός από τους συστήματα των ρωσικών οπλικών συστημάτων, το ουκρανικό θέατρο έγινε  όχι μόνο χωματερή για τα κατεστραμμένα δυτικά οπλικά συστήματα δεύτερης γραμμής, αλλά και μια μαύρη τρύπα που απορροφά και εξαντλεί γρήγορα τα αποθέματα πυρομαχικών πολλών ενόπλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ, όπως της Ελλάδος.

Φαίνεται λοιπόν ότι οι δύο εμπόλεμοι ακολουθούν την ίδια στρατηγική φθοράς βασιζόμενοι στις ικανότητές τους για ανθεκτικότητα. Είναι επομένως μια τυπική υβριδική σύγκρουση μεταξύ μιας Οδύσσειας δύναμης  και μιας ηπειρωτικής Αχίλλειας δύναμης, με αποτέλεσμα μια σύγκρουση υψηλής έντασης σε ένα σημείο στερέωσης, στην προκειμένη περίπτωση στην Ουκρανία όπου κάθε στρατηγός επιδιώκει να αναδημιουργήσει το φαινόμενο του Ναπολέοντα. 

Κατά τον Θουκυδίδη, ο φόβος παίζει καθοριστικό ρόλο στην συμπεριφορά κάθε δυνάμεως. Στην ουσία ο φόβος, αλλά και η ελπίδα είναι ψυχολογικά όπλα εξαναγκασμού των αντιδράσεων του αντίπαλου, με απώτερο σκοπό να αντιληφθούμε τους κρυμμένους σκοπούς, πόθους και μυστικά που μπορεί να μας κρύβει. Η Σπάρτη αντέδρασε έντονα στην πολιτική της Αθηναϊκής ηγεμονίας, όταν αργά πλέον αντιλήφθηκε την αύξηση της ηγεμονίας στην δύναμη της Αθήνας, έτσι αναγκάστηκε να καταφύγει σε παρεμποδιστικό πόλεμο. 

Υ.Γ Το καινούργιο που θα πούμε σήμερα σχετικά με την σύγκρουση αυτών των δύο δυνάμεων είναι ότι ουδέποτε το ΝΑΤΟ και η Δύση θα αφήσει την Ρωσία και την Κίνα να κυριαρχήσει στην Αν.Μεσόγειο μετά την αλλαγή των γεωπολιτικών δεδομένων. Ειδικότερα στην Κύπρο. Όσο περισσότερο η Τουρκία "δένεται" και γίνεται το πουτανάκι Ρωσίας και Κίνας τότε όλο και περισσότερο σενάρια εκδίωξης της από την μεγαλόνησο θα αρχίσουν σταδιακά να μπαίνουν σε εφαρμογή.  Στην πραγματικότητα το ΝΑΤΟ θα δημιουργήσει τους μηχανισμούς για να συνδέσει και να ενσωματώσει στη δομή του την Κυπριακή Δημοκρατία, ακριβώς για να μειώσει την επιρροή της Ρωσίας στο νησί. Θυμάστε τι σας λέγαμε παλαιότερα ΕΔΩ ;;

"Και ναι μπορεί να σας φαίνεται περίεργο αυτό που λέμε, αλλά σας το έχουμε ξαναπεί ΕΔΩ , και ΕΔΩ . ." Έχει αποφασιστεί ότι το νησί (Κύπρος) πρέπει να ελέγχεται στρατιωτικά μόνο από το ΝΑΤΟ. Παραμονή τουρκικού στρατού δεν πρόκειται να υπάρξει.Θα φύγουνε....Αν είναι έξυπνοι με το καλό και θα το παζαρέψουν για να πάρουν κάποια ανταλλάγματα.Αλλιώς με κλωτσές και θα φάνε και δάχτυλο χοντρό." ..και 

 "..η Κύπρος και οι σύμμαχοί της έχουν το δικαίωμα να εκδιώξουν μια μέρα τα τουρκικά στρατεύματα από το νησί ακόμη με τη βία, εάν αποτύχουν τα άλλα καταναγκαστικά μέτρα"...Αυτά τα λέει ο Αμερικανός αναλυτής Michael Rubin.!! 

Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουν στα χέρια των Ευρασιατών, των νεώτερων Τρώων δηλαδή τα πολυτιμότερα ακίνητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι απλά ζήτημα χρόνου.Αυτό δεν θα κάνει την Τουρκία «ευτυχισμένη», αλλά είναι μόνο ένα ακόμη από τα αναπόφευκτα πράγματα που θα ακολουθήσουν.  Σε γενικές γραμμές να θυμάστε.. η Ασία, η Κεντρική Ευρώπη και η Αφρική ανήκουν στην παλάμη του Αχιλλέως, ενώ η Αμερικάνικη ήπειρος, η παραθαλάσσια Ευρώπη, και η Αυστραλία ανήκουν στην χείρα του Οδυσσέως.Θα μπορούσαμε να γράψουμε αναφορικά ότι η πρώτη αποβίβαση πεζοναυτών έγινε στο λιμάνι της Κολχίδος, κατά την Αργοναυτική εκστρατεία, η πρώτη μεγάλη καταδρομική επιχείρηση έλαβε χώρα στην Ιλιάδα με τον περίφημο Δούρειο Ίππο, ενώ ο πρώτος ελιγμός μάχης έγινε στην μάχη του Μαραθώνος.

Ανέκαθεν μια σύγκρουση μεταξύ Αχίλλειων δυνάμεων είναι σφοδρότατη, αλλά και σύντομη σε χρονικά όρια. Από την άλλη μια σύγκρουση μιας Οδύσσειας δύναμης με μια Αχίλλεια, εάν δεν υπάρχει αποφασιστικό χτύπημα στην στεριά, τότε μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια. Το ίδιο και μεταξύ δύο Οδύσσειων δυνάμεων, όπου συνήθως κερδίζει η διπλωματία.

Κυρίαρχη αυτοπαγίδευση για μια Οδύσσεια δύναμη, μετά από μια πετυχημένη προπαγάνδα και ενέργεια, είναι η αλαζονεία, η ψευτοπερηφάνια, ( ας πάρουμε παράδειγμα την πολιτική των Η.Π.Α. μιας Οδύσσειας ναυτικής δυνάμεως και την στάση της μετά από κάθε επιτυχής ενέργεια). Η δύναμη της επιτυχίας που φέρνει και την εξουσία, έχει σαν αποτέλεσμα την αλαζονεία για οποιαδήποτε Οδύσσεια ναυτική δύναμη. Απλά αυτή η αλαζονεία, είναι μεταβλητή και διαφέρει σε κάθε ναυτική δύναμη.