Στα χείλη μιας επικής εξορμήσεως! Ο χρυσός διέσχιζε θριαμβευτικά την αγουροξύπνητη πεδιάδα. Ζωγραφίζοντας στον ορίζοντα ιδεώδεις άνδρες και θεούς.
Ο βάρδος της ελευθερίας λαγοκοιμόταν ποιητικά δίπλα στην αστρική του βάρβιτο.
Οι ουρανοί έσφυζαν από αθανασία! Το διάχυτον, άσπαρτον κάλλος, η γλώσσα των θεών.
Αλήθεια θυμάσαι; Το δίλεπτο της χήρας ετίναξε τότε όλα τα εθνικά καζίνα στον αέρα. Μέχρι που άλλαξαν κηδεμόνα, ιδιοκτήτη.
Ευλογημένοι όμως όσοι βλέπουν την μαύρη αράχνη γι αυτό και βαδίζουν έξω από τον αδιόρατο ιστό της, Αυτοί υπάρχουν. Αυτοί ελπίζουν.
Υψηλόβαθμοι και πληβείοι το ίδιο. Θιασώται θεατρίνοι του συστήματος. Όσο πιο ταλαντούχοι και δημοφιλείς άλλο τόσο χαλασμένοι πολίται και οπλίται.
Μύριζαν μεθυστικό λιβάνι και καταχθόνιο Προγραμματισμό. Το νεκρόφιλο μαύρο. Lasciate ogni speranza qui entrate. Φως, περισσότερο φως!
Ο προφήτης του πέμπτου ανέκραξε. Έρχεται το ερχόμενο. Το βλέπω. Η ανοησία θα ξεπαγιάσει παρά το τεράστιο ρεύμα της.
Τον ερήμαξαν. Τον εκαταρούφηξαν τα πρεζόνια, οι μανιακοί τζογαδόροι και τραπεζίται των θαυμάτων.
Μέχρι και στο ξύλο που τον κρέμασαν δεν έχουν ακόμα σταματήσει τα στοιχήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου