Ο ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΗΜΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΛΙΑΝΕΠ ΣΤΗΝ ΚΥΒEΡΝΗΣΗ, Η ΟΛΟΚΛHΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ "ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ MΕ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΩΨΙΜΕΣ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Ο ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΗΜΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΛΙΑΝΕΠ ΣΤΗΝ ΚΥΒEΡΝΗΣΗ, Η ΟΛΟΚΛHΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ "ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ MΕ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΩΨΙΜΕΣ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.

Όταν ο Σημίτης, εκτελώντας γερμανικό σχέδιο, με τις ευλογίες τότε και των ΗΠΑ, ξεδίπλωνε την κατευναστική πολιτική προς την Τουρκία μετά τα Ίμια (Ελσίνκι και συμφωνία της Μαδρίτης) στόχευε στην κάμψη των αντιρρησιών της Τουρκίας για την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ, από την μία. Και από την άλλη την όσο δυνατόν και μεγαλύτερη πρόσδεση της Τουρκίας στο τότε ελπιδοφόρο άρμα της Ενωμένης Ευρώπης.

 

Από τότε έγιναν όμως πολλά. Η ΕΕ απέτυχε να εκμεταλλευτεί προς όφελος του ευρώ την κρίση του 08, τα έκανε μαντάρα μετά με την οικονομία και ακόμα πιο μαντάρα τώρα με την κρίση του κορονοιου, το ενεργειακό και την Ουκρανία. 

 

Αφού σύρθηκε όλη η ΕΕ, ως παρίας, πίσω από τις γερμανικές επιλογές με αποτέλεσμα τώρα είναι να φαντάζει ως γεωπολιτικός νάνος στην νέα διζωνική παγκοσμιοποίηση που τώρα διαμορφώνεται, μετά την κατάρρευση της προηγούμενης. 

 

Η ρήξη των γερμανικών πολιτικών με εκείνες των ΗΠΑ, αφού έκαναν ένα damage control της εποχής Τραμπ, έστρεψαν ήδη την Γερμανική μηχανή σε άλλη ρότα ως εξάρτημα της αμερικανικής.

 

Παράλληλα στην Τουρκία, μετά την λήξη το 08 της επιτήρησης του ΔΝΤ από την χρεοκοπία της του 2000-04, κυριάρχησαν οι μεγαλοϊδεατικές πολιτικές του Ερντογαν, που την φαντάστηκε σαν μια νέα Οθωμανία που θα εκτείνονταν από την Υποσαχάρια Αφρική μέχρι και το Πακιστάν.

 

Η οικονομία της Τουρκίας όμως απέτυχε να ακολουθήσει αυτά τα σχέδια. Κινείται πλέον μόνο με το μαύρο συνάλλαγμα που κατέχει μέρος των ελίτ του πληθυσμού της, μετά την κατρακύλα της λίρας και τις οικονομικές της σχέσεις με την Ρωσία, που μετά τις κυρώσεις την αιματοδοτουν με άφθονο ρωσικό συνάλλαγμα ολιγαρχών που διοχετεύεται σε Τουρκικές Τράπεζες για ασφαλές παρκάρισμα... Με αυτά κινείται πάλι η τουρκική οικονομία, μαζί με όσα δολάρια περίσσεψαν ως το αποτέλεσμα του λαθρεμπόριου πετρελαίου που έκανε παλιότερα το καθεστώς Ερντογαν με τον ISIS και μετά με το φυσικό αέριο του Ιράν (μέσω χρυσού του... Ριχαρδου via Κατάρ), με τις πλάτες-στραβά μάτια του Τραμπ. 

 

Η εξωτερική πολιτική της γείτονος, στριμωγμένη και από την αμείλικτη οικονομική πραγματικότητα της, που δεν μπορεί να αντιστραφεί από την συνεχιζόμενη πολιτική ανοχής της ΕΕ, την στρέφει μοιραία προς την εμπορική ζώνη της Κίνας (με ενθάρρυνση και της Ρωσίας, που έχει επενδύσει πολλά πάνω της). Δεν είναι καθόλου τυχαία η συμμετοχή της τουρκικής λίρας στο "καλάθι" των νομισμάτων που θα δημιουργήσουν το ψηφιακό "αντιδολάριο" της ζώνης Ρωσίας-Ευρασιας-Κινας-Ιραν, με στόχο την πρόσδεση των οικονομιών όλου του Οικονομικού νότου σε αυτό. Ταιριάζει γάντι στα νεο-Οθωμανικα οράματα επέκτασης στην Αφρική, την Μέση Ανατολή και μέχρι το Πακιστάν.

 

Αυτό είναι κάτι που η πολιτική του θείου Σαμ, υπό τον Μπάιντεν, δύσκολα φυσικά θα μπορέσει να την επιτρέψει. Εκτός από την πολιτική ομηρία του ίδιου του Ερντογαν λόγω της εκδίκασης του σκανδάλου ξέπλυματος της Τουρκικής Halkbank στις ΗΠΑ, που "κρατείται", ίσως σκέφτηκαν να χρησιμοποιηθεί πάλι το ΔΝΤ για να την συγκρατήσει. 

 

Αμφίβολο όμως το αποτέλεσμα πλέον από κάτι τέτοιο. Οι ελίτ της Τουρκίας φαίνεται ότι όλα αυτά τα ξέρουν και έκαναν ήδη τα κουμάντα τους. Τα παλαιάς κοπής κρυπτονομίσματα τύπου bitcoin κλπ έχουν ήδη διαδοθεί στο 20% του Τουρκικού πληθυσμού, ενώ αποτελούν παράλληλα το κύριο μέσο συναλλαγών με την Βενεζουέλα ή το Καταρ! Άρα όποια capital controls επιβληθούν από το ΔΝΤ για να αποτρέψει την διαφυγή αυτών των δολαρίων, δεν μπορεί να δουλέψει! 

 

Ενδεχομένως η απειλή αναγνώρισης ως ανεξαρτήτου κράτους του Κουρδιστάν (του Βόρειου Ιράκ και της ΒΑ Συρίας) για να την αποκόψει από την επαφή με το Ιράν, που ήδη προσχώρησε στην ζώνη του γουαν, να είναι η μόνη ικανή επιλογή πλέον. 

 

Τώρα δοκιμάζουν μπας και όλα αυτά τα αποφύγουν σε βάρος μας.

 

Και ενώ αυτά συμβαίνουν, το πολιτικό μας προσωπικό στα γκουβέρνα Ελλάδας και Κύπρου έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 20 (όπως διέρρευσαν οι μυστικές υπηρεσίες της Αυστρίας και του Ισραήλ) ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ για εφ όλης της ύλης διαπραγματεύσεις μέσω πολυμερών διασκέψεων bypass του διεθνούς δικαίου κάτω από την αυστηρή επιτήρηση, τότε, της Μερκελ επί όσων σχεδιάστηκαν στο ΕΛΙΑΝΕΠ. Το think tank των Σημιτικων που έχει πιάσει όλα τα καίρια πόστα για την εκτέλεση του ίδιου σχεδίου του 97. Λες και δεν έχει συμβεί απολύτως τίποτα στις δύο όχθες του Αιγαίου και σε όλο τον κόσμο από τότε! Έτσι,με την ανοχή του Τραμπ, αφέθηκε το Oruc Reis να γκριζάρει όση έκταση άφηνε ακάλυπτη η μυωπικά συμφωνία διευθέτησης της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγυπτου πριν 2 χρόνια.

 

Εδώ έχει κυριαρχήσει η πολιτική "δώσε τα όλα" του Σημίτη και του νεοφιλελε think tank ΕΛΙΑΜΕΠ, απ' όπου και ο συντονισμός της συμφωνικής πολιτικής από εδώ πλευράς του Αιγαίου, που συνεχίζει να εκτελείται και στο οικονομικό υπόβαθρο προς το σχέδιο ."συνεκμετάλλευση" . Και που πολύ μεθοδικά εκτελείται προς ένα βολικό επόμενο μνημόνιο.

 

Οι υδρογονάνθρακες υποθήκη στους δανειστές έναντι και των νέων χρεών, που πλέον ζαλίζουν, και συνεκμετάλλευση τους με εμπλοκή και Τουρκικών εταιριών, όπως πχ του Κοτς. Ξέρετε, αυτού του ευγενικού κυριούλη ιδιοκτήτη της Turk Petrolium που συναντιέται συχνά πυκνά με τον πουθουΚουλη ή συμβουλάτορες του και "συγχρονίζονται". 

 

Αυτό που μου είναι αδιανόητο είναι, αυτοί οι άνθρωποι, πολιτικοί, διπλωμάτες, στοές και όποιος άλλος διάβολος μετέχει σε αυτή την εκτέλεση αυτού του σχεδίου, αγνοούν (;) το πόσο αυτές οι πολιτικές είναι συγχρονισμένες με τα επιχειρηματικά σχέδια πίσω από τις πολιτικές του Ερντογάν. 

 

Αδιάφορο πλέον αν αυτά που βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με ελληνικού ενδιαφέροντος αποφασισμένα σχέδια, ο αγωγός EastMed, που ουσιαστικά ακυρώνει ή έστω υποβαθμίζει την στρατηγική σημασία του λιμανιού Τσεϊχάν, ιδιοκτησία των γαμπρών του Ερντογάν, και του αγωγού που καταλήγει εκεί, και που είναι και η βασική αιτία και της πρόσφατης σύγκρουσης Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. 

 

Και βάλθηκαν τώρα, έχοντας διασφαλίσει τις εδώ συναινέσεις και οι Αμερικανοί να τσεκάρουν πόσο πολύ βαθιά φτάνουν οι συνεννοήσεις πίσω από τις πλάτες τους όσο αυτοί ήταν απασχολημένοι με το γεωπολιτικό μπρα ντε φερ με την Κίνα, που είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει.

 

Έτσι, εδώ και 6-7 μήνες περίπου, από τον Οκτώβριο του 21, το ενεργειακό, Γερμανικής κοπής σχέδιο που ακολουθούσε η εδώ κυβέρνηση Μητσοτάκη, τέθηκε και άλλη βάση! 

 

Από την μια ανακοινώθηκε πριν 5 μήνες από το Ιρακ, την Ιορδανία και την Αίγυπτο η αναβίωση ενός παλιότερου σχεδίου δημιουργίας δύο αγωγών, ενός πετρελαίου και ενός φυσικού αέριου από την Βασόρα του Ιράκ μέχρι την Άκαμπα της Ιορδανίας και από εκεί στο δίκτυο αγωγών της Αιγύπτου. Που έτσι εδραιώνει την θέση της ως του σημαντικότερου εξαγωγικού κόμβου ενέργειας της Μεσογείου προς την Ευρώπη και την Ανατολική Αφρική. Αλλά έτσι ακυρώνονται έτσι και οι εκβιασμοί του Ερντογάν για την νέα Οθωμανία, καθιστώντας πάλι ως δευτεροτριτεύουσας σημασίας το λιμάνι του Τσεϊχάν για την εξαγωγή ρωσικών ή ιρανικών υδρογονανθράκων.

 

Από την άλλη, η Ρωσία έχει ήδη στρέψει τους δικούς της υδρογονάνθρακες προς τις αγορές της Κίνας και της Ινδίας ενώ παράλληλα σχεδιάζει να ελέγχει και τις ροές των αντίστοιχων Ιρανικών ενεργειακών αποθεμάτων προς τον βορά. Και γι αυτό, χρειάζεται διακαώς την Τουρκία. (Σχετικός χάρτης στο σχόλιο 1 κάτω).

 

Έτσι το ερώτημα ήταν μέχρι πρότινος, εκτός του Ερντογαν, ποιος άλλος ήταν ο επισπεύδων σε αυτές τις πολιτικές μυστικών συνεννοήσεων που μας ήθελαν συντονισμένους με τα συμφέροντα των τουρκικών ελιτ, (το τι θέλουν να συμφωνηθεί, προφανές: συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ ανατολικά της Ρόδου και της διοδευση του EastMed προς την Τουρκία μέσω κατεχομένων της Κύπρου. Και ότι πάρουν και μέσα στο Αιγαίο, όπως τίποτα αποστρατικοποιήσεις νησιών μας ( που ήδη ξεκίνησαν με μεταφορά οπλικών συστημάτων της άμυνας τους στην Βουλγαρία λόγω του Ουκρανικού).

 

Η Μερκελ σίγουρα ήταν επισπεύδουσα όντας ήδη στην γωνία (και τώρα παρελθόν)! Ομοίως και ο Πουτιν για τα δικά του σχέδια, που ήδη όμως δοκιμάζονται στην Ουκρανία.

 

Το λόμπι των εφοπλιστών μας, που έχει ριζωμένη βαθειά την κουλτούρα της γρήγορης "αρπαχτης" σε περιόδους γεωπολιτικών κρίσεων, ανεξάρτητα από τα εκάστοτε εθνικά μας συμφέροντα.

 

Η θέση των ΗΠΑ προφανώς σχεδιασμένη από το βαθύ κράτος του θείου Σαμ ανεξαρτήτως προέδρου, τώρα επείγεται για να καλύψει το ενεργειακό κενό που αφήνει η έλλειψη του ρωσικού αερίου. Damage control επί του damage control των πολιτικών επιλογών της προηγούμενης 6ετιας λέγεται αυτό που κάνουν τώρα.

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που κάνει τώρα την μία κωλοτουμπα στην εξωτερική της πολιτική μετά την άλλη, έρχεται πλέον και σε αντίθεση με τα συμφέροντα των βασικών οικονομικών χορηγών της. 

 

Αυτή είναι όμως η συνέπεια του δογματισμού των πολιτικών του Σημιτιστάν, που πλέον φτάνει στα όρια να λειτουργεί ως εθνικά προδοτικός δίνοντας πάντα τα πάντα, στην Τουρκία ή τις ΗΠΑ, χωρίς να κερδίζουμε, πλην μιας δρακας 5-6 εφοπλιστών, απολύτως τίποτα!

 

Την προηγούμενη πάντως φορά που είχαμε δίδυμο δεξιών κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Κύπρο σε ένα παρόμοιο ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον (πόλεμος στο Ισραήλ, πετρελαϊκή κρίση τότε), τις κυβερνήσεις του Ιωαννιδη και του Σαμψών που έγιναν "επισπεύδοντες" , χάθηκε το 38% της Κύπρου.

Δεν ήταν καθόλου σοφό που περιμέναμε να δούμε τι άλλο θα χαθεί τώρα, πρίν να πέσουν με πάταγο και οι σημερινές δεξιές κυβερνήσεις, υπό την καθοδήγηση του ΕΛΙΑΝΕΠ, μαζί με το καθεστώς του Ερντογαν, (που ούτως ή άλλως παραπαίει οικονομικά και γεωστρατηγικά εντός των επικίνδυνων ατραπών που ακολουθεί), μέσα σε επικίνδυνες νέες εθνικές περιπέτειες.

 

Η πρόσδεση της Τουρκίας στην ζώνη του δολαρίου, έναντι της παραχώρησης δικαιωμάτων εξορύξεων στα 94.000τετρ χιλιόμετρα που γκριζάρισε το Oruc Reis το 20, είναι πλέον πολύ αμφίβολη!

 

Ο δε Πούτιν έτσι, μέσω και μιας τέτοιας "συνεκμετάλλευσης", θα παραμένει ως ο ενεργειακός ρυθμιστής και των νοτίων περασμάτων προς την ΕΕ, όπως είναι σήμερα χαραγμένα.

Σοβαρή αφέλεια (τουλάχιστον) αν περιμένει κανείς ότι αυτά τα δύο τελευταία μπορούν να αλλάξουν πλέον.

 

Έτσι, οι καρπαζιές που είναι να πέσουν στο επόμενο χρονικό διάστημα μέχρι τις εδώ εκλογές, στους ένθεν κακείθεν κωλοτουμπίζοντες και "αφελείς", θα θυμίζουν κάτι από τις ημιτελείς εκκαθαρίσεις του Κολοκοτρώνη στους προσκυνημένους Νενέκους του Μωρηά το 1827...

 

Σχόλιο 1 :  Ο πυρήνας του σχεδιασμού Πουτιν επί του ενεργειακού, σε ένα χάρτη. Με πορτοκαλί η κρίσιμη περιοχή ελέγχου για να του βγεί.

 

 Σχόλιο 2 : Ο σχεδιασμός των ενεργειακων πολιτικών του θείου Σαμ επί του ενεργειακού, πάνω σε έναν άλλο χάρτη. (Με πορτοκαλί οι κρίσιμες περιοχές ελέγχου για να "του βγει").