ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (13)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (13) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

1) Ω θνητοί, τοις αθανάτοις και εθνικοίς ήρωσι το οφειλόμενον  γόνυ ευσεβές κλίνατε.   Και το βλέμμα ωσαύτως άνω στρέφετε. Ένθα και λαμπρώς επιπολάζουσιν αι των αγωνιστών της ελευθερίας φωτειναί ψυχαί.

2) Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Άλλως το πνεύμα λειτουργεί εις την μελωδικήν ψυχήν της αηδόνος και άλλως εις την θηριώδη υλακήν του λύκου. Και μόνο οι σοφοί γνωρίζουν  που οφείλεται η συστολή, το σάστισμα του θηριώδους λέοντος ενώπιον του ταπεινού αλέκτορος.

3) Την καλοπέρασί των μόνο αγαπούν τα πλήθη. Και ό τι εξασφαλίζει αυτήν ονομάζουν θεόν, αγάπη και έρωτα.  Αλλά έρως χωρίς πνεύμα θυσίας και αφοσιώσεως στερείται  βάθους, στερείται ηθικής πληρότητος και ικανοποιήσεως. Εξ ού και το κενό, η εσωτερική ένδεια και το ανικανοποίητο που οδηγούν σε ολέθριες επιλογές, λάθη και πάθη.  

4) Βία και βιασμός λέγεται. Και σατανικός έρχεται διδάσκαλος των πολιτικών, κοινωνικών και θρησκευτικών αμαρτιών . Την υποδούλωσι βαπτίζει πειθαρχίαν,  την απονεύρωσι της ψυχής μακαριότητα, δουλοπρέπειαν δε, παθητικότητα και παραίτησι  θεάρεστον αρετήν.

5) Έτσι και τώρα. Ο ραγιάς ευφημείται  και δοξολογείται ως πιστός και δημοκράτης. Ο δε πατριώτης διώκεται ως φασιστής και εχθρός του λαού.

6) Ας είναι. Είναι ολίγοι και ούτε καν ηνωμένοι. Διεσπαρμέναι, μυστικαί  ατομικαί βόμβαι της σκληροπηρυνικής αλήθειας. απ’ όλα τα σημεία.

7) Ό τι σε κάνει ημερότερο και αρμονικότερο , άγάπα το, όσο και να πικραίνει αρχικά το ελαττωματικό σου εγώ. Σε παρακαλώ. Είναι για το καλό όλων μας.

8) Εγκράτεια λέγεται ο στίβος της υπομονής. Πόνος η άσκησις της ανάγκης.  Ο δε δειλός, και ο παρητημένος, ο φυγόπονος  και ο φυγόστρατος, και του βαρβαροτέρου έρχεται βαρβάρου αχρηστότερος.  Δεν χωρά εδώ κανείς υποχόνδριος εγωισμός και μεψιμοιρία. Δεν είναι και το καλύτερον αυτό ηθικό μείγμα και κλίμα.

9) Δένεται συναισθηματικώς κανείς ως προς ό περισσότερο μελετά, συλλογίζεται και διατρίβει. Και το οποίον , αποβαίνει συν τω χρόνω αυτοδαίμων, εθισμός αλλά και εξάρτησι. Μια εξάρτησι που δεν διαφέρει καθόλου από θρησκευτική πίστι.

10)Γι αυτό και η ελευθερία τονίζει: Απέχετε, ανδροπρεπώς και κατά δύναμιν, από πασών των ανθρωποβόρων σειρήνων. Μακράν από ναών, στοών και πολιτικών συναγωγών που βιάζουν τον πολύτιμον ελεύθερον πνευματικόν χρόνο σας. Εξάλλου ό τι κλέβει τον χρόνο μας κλέβει μαζύ και το αντίστοιχο του υπάρχειν μας.

11) Το δόλωμα είναι γλυκύ, αφροδισιακό, υπνωτιστικό . Κι ωστόσο εκεί σου τρώνε μέχρι και το μεδούλι της ψυχής.  Αυτοκυριαρχήσου. Μην αφήνεσαι, μην χαλαρώνεις  τόσο σε βαθμό που δεν μπορείς τον εαυτόν σου να ξαναμαζέψεις.  Γιατί τότε θα σε περιμαζέψουν σαν έδεσμα άλλοι.    

12) Με την βία ίσχυσαν, με την ψευδεξαπάτησι κυβερνούν.  Οι θεόστραβοι θησαυρίζουν πουλώντας σε θεοπάλαβους μέχρι και της Παναγιάς τα εσώρουχα. Δεν υπάρχει εδώ, δεν επεμβαίνει  φωτεινή βοήθεια. Καμιά όταν εσύ έχεις πεισθή μάτια ερμητικά κλειστά μπροστά στην επώδυνη για το παραλογιζόμενο εγώ σου λογική και την αλήθεια.

13) Διό και η μυθική σοφία μιλά με αινίγματα, παραβολές και συνθήματα.  για να μη συγκρουσθή με τις προκαταλήψεις σου, τα ασυνείδητα και συνειδητά πιστεύω σου, τα αγκάθια της αγνοιάς σου.  

14) Αυτή την φορά, να ξέρεις,  ο δούρειος ίππος των εθνών εμπεριέχει ελλοχεύουσα όχι όπως τότε μια διμοιρία οπλιτών αλλά όλη την πλανητική πέμπτη νεοταξική φάλαγγα.

15)  Αφελές και άφρον ακούγεται κι αυτό, όσο ανέφικτο κι επικίνδυνο. Αγάπα λέει όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, είτε το αξίζουν είτε όχι,  Αλλά της ζωής εχούσης πράγματα αξιαγάπητα όσο και αξιομίσητα δεν είνε λογικό και δίκαιον έχειν θέσι σ’ αυτή ου μόνον η αγάπη αλλά και το μίσος; Λέω εγώ.

16) Όσο γι αυτούς που νομίζουν  ότι κάνοντας ένα σταυρό, μια επίσκεψι και προσευχή θρησκευτική, προσκυνώντας σύμβολα ιερά ή ασπαζόμενοι άγια θαυματουργά πτώματα, ότι απαλλάσσονται απ’ τα βασικά των ανθρώπινα καθήκοντα του σκέπτεσθαι και πράττειν λογικά, ελεύθερα και αφανάτιστα.  τί αν είποι κανείς!

17)  Η μεταθανάτια κρίσις των ψυχών έσεται προφανώς με ηθικό κριτήριον τας επιδόσεις της ελευθέρας βουλήσεως και δράσεως του ανθρώπου. Και όχι φυσικά αυτάς τας της θρησκευτικής παπαγαλίας, της  ελεγχομένης σκέψεως και της υποχρεωτικής λατρευτικής πίστεως.

 18) Όπου να πάοιμι, με πληγώνουν παντού τα γκρίζα είδωλα της φαυλοκρατίας.   Διχόνοια, αναρχία και εθνοδιάλυσι με την πιο δημοφιλή των στολή την ελληνική, δημοκρατική.

19) Και ίνα εύρω κιεγώ την πικρή αβάσταχτη αλήθεια ξέθαψα κάποιες άγνωστες αρχαίες τοποθεσίες και επεσκέφθην κάποια εθνικά νεκροταφεία του μύθου και της ιστορίας. Έξυσα παλαιάς προγονικάς πληγάς κάτω απ’ τα ράμματα, τα κατανυκτικά της μόδας ψεύτικα ψυχοδράματα.

20) Ω ακρόπολις των συλλογισμών μου, απολλώνειον έαρ, ξανθή παρηγορία της ψυχής μου, ιερά Ελπινίκη! Εσύ και  η αθάνατος τέχνη της δημιουργίας, η τερπνή σκιά του θεού μέσα μας.