ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΙΚΙΚΑΜΟΡΙ ΣΤΟ "ΟΧΙ ΣΕΞ, ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΙ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA" ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ METAVERSERS ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΒΥ-Χ
(Τα ισχυρά οικονομικά κίνητρα που ωθούν σε ένα δυστοπικό κόσμο και τι να κάνουμε)
Όταν άκουσα για πρώτη φορά τον όρο «Χικικαμόρι» πριν κάποια χρόνια, δεν έδωσα και πολύ σημασία. Οι περισσότερες λεπτομέρειες για το τι ακριβώς σημαίνει, δύσκολα τις πίστευες πως αποτελούσαν τότε κάποια πραγματικότητα και όχι ένα σενάριο κάποιας ταινίας φαντασίας ή κάποια υπερβολή του δημοσιογράφου για να κερδίσει μερικά κλικς παραπάνω.
Οι Χικικαμόρι στην Ιαπωνία αποτελούν ένα άκρως ιδιαίτερο κοινωνικό φαινόμενο που φυσικά ξεπερνάει τα σύνορα της χώρας και προκαλεί ευρύτερο προβληματισμό και στο «δυτικό κόσμο» τα τελευταία χρόνια.
Τα άτομα που ανήκουν στην ιδιαίτερη αυτή ομάδα των Χικικομόρι, αποτελούν ουσιαστικά σύγχρονους «αναχωρητές» που πάσχουν από έντονο ψυχοκοινωνικό σύνδρομο απόσυρσης από την κοινωνία. Δηλαδή επιλέγουν συνειδητά να μην εργάζονται ούτε να σπουδάζουν και δεν έχουν γενικά καμία εξωτερική κοινωνική επαφή ή σχέσεις για χρόνια. Αποσύρονται στο δωμάτιό τους και ζουν αποκλεισμένοι εκεί χωρίς να θέλουν να βγουν καθόλου έξω στον κόσμο. Μόνη πιθανή τους ενασχόληση, κάποια ηλεκτρονικά παιχνίδια, διάβαζα τότε.
Με βάση τα τότε στατιστικά στοιχεία στην μακρινή Ιαπωνία, ο πληθυσμός τους ξεπερνούσε το 2009 το ένα εκατομμύριο, και αφορούσε κυρίως εφήβους. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός θεωρείται πως δεν απεικονίζει το πραγματικό μέγεθος του φαινομένου σήμερα, μιας και υπάρχουν φόβοι πως η πανδημία COVID-19 θα έχει εντείνει ακόμη περισσότερο την συγκεκριμένη διαταραχή.Μια διαταραχή της προσωπικότητας με ψυχολογικό υπόβαθρο αλλά και αρνητικές επιρροές από τον σύγχρονο τρόπο ζωής τις τελευταίες δεκαετίες.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο βεβαίως πως το φαινόμενο πήρε τεράστιες διαστάσεις αμέσως μετά την σκληρή οικονομική κρίση που βίωσε η Ιαπωνία την δεκαετία του 90 και εντοπίζεται κυρίως σε εφήβους οικογενειών της μεσαίας τάξης. Κορυφώθηκε την τελευταία δεκαετία. Από τότε που κατά τους οικονομολόγους έσκασε η «φούσκα» που ζούσαν για χρόνια και μέσα σε λίγους μήνες εκατομμύρια πολίτες, κυρίως άνδρες νεαρής ηλικίας, βρέθηκαν άνεργοι και χρεωμένοι με τεράστια ποσά στις τράπεζες.
Από μια διαστροφή μου να ψάχνω, και μετά από χρόνια να ξαναψαχνω θέματα που συνήθως περνάνε γρήγορα στην λήθη, είπα να δω τι έγινε με εκείνους τους εφήβους Χικικαμόρι, σήμερα στην πλειοψηφία τους νέοι γύρω στα 30-35.
Και διαπίστωσα ότι όσοι κατάφεραν να ξεφύγουν από το σύνδρομο, σήμερα είναι αρνητές του σεξ και των προσωπικών σχέσεων, θεωρώντας τα ως "στοιχεία ρίσκου"!
Είναι όμως δυνατόν το σεξ να μπαίνει σε λογική «διαχείρισης ρίσκου» λες και οι γενετήσιες ορμές μας μπορούν να περιχαρακωθούν ακρωτηριασμένες στα ασφυκτικά κουτάκια ενός βάρβαρου excel;;
Αυτά συμβαίνουν στην Ιαπωνία, θα μου πείτε – και εν μέρει θα έχετε δίκιο. Είναι γνωστό το φοβερό σεξουαλικό πρόβλημα που υπάρχει στη συγκεκριμένη χώρα, όπου οι νέοι δεν μπαίνουν καν πια στη διαδικασία του ραντεβού ή του φλερτ (συχνά παντρεύονται φίλους τους) και όπου έρευνα του 2020 μεταξύ 500 ανδρών ηλικίας 20-34 ετών οι οποίοι δεν είχαν κάνει σεξ για ένα χρόνο ή και περισσότερο κατέγραψε το εξής σοκαριστικό: Στην ερώτηση αν θέλουν σεξ, το 22,4% απάντησε «όχι, καθόλου», το 21,2% «όχι ιδιαίτερα», το 35,2% «νομίζω ναι» και μόλις το 21,2% δήλωσε ξεκάθαρα «ναι, θέλω».
Ωστόσο, ψάχνοντας βρήκα και άλλα:
Δεν είναι μόνο η Ιαπωνία. Η σεξουαλική δραστηριότητα καταγράφεται τρομακτικά μειωμένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Η λίμπιντο της ανθρωπότητας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση καταγράφοντας αντίστοιχες επιδόσεις με τους μετα-Χικικακμόρι!
Δεκαετίες τώρα, η κλασική συμβουλή ψυχολόγων είναι να μην υπάρχει τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο του ζευγαριού, γιατί επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική ζωή. Κι αν η τηλεόραση έχει κατηγορηθεί για κάτι τέτοιο, φανταστείτε σήμερα τι γίνεται με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που απομυζούν ένα τεράστιο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς μας. Είναι αυτός ο νεοτερισμός που φέρεται να συνδέεται με την πρόσφατη μείωση της σεξουαλικής δραστηριότητας, όπως και η κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης του πορνό, που πλέον διεκδικεί την 5η θέση στις παγκόσμιες βιομηχανίες (φάρμακο, όπλα, bigdata, τρόφιμα, ναρκωτικά κλπ) με "δωρεάν" κυρίως υπηρεσίες.
Με λίγα λόγια, η μείωση της σεξουαλικής δραστηριότητας είναι αντιστρόφως ανάλογη των data που χαρίζουμε σε κάποιον Ζουκεμπεργκ ή κάποια μαφία ελέγχου της βιομηχανίας του πορνό. Που, κάνοντας έτσι τον χρόνο μας χρυσάφι, συσκευάζουν τα data που αφήσαμε πίσω σε πακέτα καταναλωτικών προφίλ για να κατευθυνθεί η διαφήμιση πιο προσωποποιημένα στον στόχο της.
I am a Data Machine, θα το έλεγε σήμερα ο James Brown. (I am a Sexmachine )
Τα social media έχουν περισσότερη επίδραση στη νεότερη γενιά, που ενηλικιώθηκε τα χρόνια της έκρηξής τους. Από το 2008 έως σήμερα. Η υπερβολική ενασχόληση με αυτά οδηγεί και σε υποκαλλιέργεια των κοινωνικών δεξιοτήτων και σε σοβαρά προβλήματα αυτοπεποίθησης «εξαιτίας της διαρκούς κοινωνικής σύγκρισης με τις εξιδανικευμένες διαδικτυακές εικόνες της ζωής των άλλων- συνήθως ψευδείς», όπως σημειώνει το «Psychology Today». Το περιοδικό προσθέτει πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν επίσης συνδεθεί με αυξημένα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους.
Και φτάσαμε πλέον σε μια εποχή εγκλεισμών, εκουσίων ή αναγκαστικών λόγω ενεργειακής κρίσης, υπό το κύριο σύνθημα της ατομικής ευθύνης, που επιβάλλεται δια του φόβου σε συσκευασία χύμα και της ενοχοποίησης οποιασδήποτε ενασχόλησης με τα κοινά ως το σύγχρονο πρότυπο διαβίωσης. Η έφηβοι Χικικαμόρι είναι το νέο trend για όλες τις ηλικιακές ομάδες και σε όλο τον δυτικό κόσμο!
Τι ακολουθεί;;
Η πλήρης ενοχοποίηση του φλερτ (και μέσω των υπερβολών των κάθε λογής politically correct- στείρων δικαιωματιστων, που άθελά τους ίσως εντείνουν την γενικότερη συντηρητική στροφή της κοινωνίας στο a-sexual και a-political) και η καταδίκη του σεξ ως παρωχημένης βάρβαρης συνήθειας. Η βαρετής, διαλέξτε, είναι και θέμα αισθητικής και παιδείας.
Η ενοχοποίηση και γενικότερα η προσπάθεια χειραγώγησης της λίμπιντο ήταν όμως ανέκαθεν ο κύριος τρόπος ελέγχου του πληθυσμού από την κάθε εξουσία. Κάπως έτσι φυτεύτηκε η ενοχή του σεξ μέσω της θρησκείας και απαγορεύτηκε ο έρωτας άνευ «κρατικού χαλκά», δηλαδή εκτός γάμου. Κάπως έτσι, στην Βικτωριανή εποχή, προέκυψε ο νέος Μωσαϊκός νόμος με τα νέα "ου": πηδήξεις, φας ανθυγιεινό, αρρωστήσεις κλπ. Κάπως έτσι, η ενοχή φυτεύτηκε περισσότερο στη γυναίκα αφού το σύστημα είναι πατριαρχικό. Ένας ελεγχόμενος σεξουαλικά πληθυσμός είναι ένας πληθυσμός πειθήνιος. Καρατσεκαρισμενο αυτό, ρώτα και την συχωρεμένη την Μαλβίνα.
Συναφώς όμως, ο έρωτας δεν μπορεί παρά να είναι επαναστατικός. Άρα και επικίνδυνος.
Επίσης διάβασα και για το BABY X. To Baby X είναι ένα εικονικό μωρό. Πρόκειται για ένα πείραμα της εταιρείας Soul Machines με έδρα τη Νέα Ζηλανδία, που στοχεύει στον εξανθρωπισμό της τεχνητής νοημοσύνης ώστε να γίνει πιο ελκυστική και πιο αλληλεπιδραστική για το κοινό.
Ο «εγκέφαλος» του εικονικού μωρού αποτελείται από αλγόριθμους που συνάγουν τι είναι καλό και τι κακό. Οι ερευνητές προγραμματίζουν τον εγκέφαλο να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένες εντολές και χρησιμοποιούν επίσης εργαλεία αναγνώρισης για να του επιτρέπουν να αναγνωρίζει λέξεις και εικόνες. Αυτό επιτρέπει στη συνέχεια στο Baby X να μάθει πώς να ανταποκρίνεται στις αλληλεπιδράσεις, ακριβώς όπως ένα πραγματικό μωρό.
Με ενισχυτική μάθηση όπως αυτή, παρόμοια με ενός πραγματικού μωρού,το Baby X βοηθιεται να αποφασίσει πώς να αντιδράσει σε ορισμένες καταστάσεις.
Από τη στιγμή που το πείραμα του Baby X θα ολοκληρωθεί, περνάμε στο επόμενο στάδιο, δηλαδή στη παραγωγή εικονικών παιδιών.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ TAMAGOTCHI
Τα εικονικά παιδιά που θα παίζουν μαζί σας, θα σας αγκαλιάζουν, ακόμη και θα φαίνονται σαν εσάς, θα είναι συνηθισμένα σε 50 χρόνια και θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση του υπερπληθυσμού, όπως ισχυρίζονται οι ειδικοί της τεχνητής νοημοσύνης. Αυτοί οι απόγονοι που δημιουργούνται από υπολογιστή θα ονομάζονται Tamagotchi και θα υπάρχουν μόνο στον ψηφιακό κόσμο, που είναι γνωστός ως Metaverse, ως μετασύμπαν.
Οι άνθρωποι μια μέρα θα μπορούν να χρησιμοποιούν γάντια υψηλής τεχνολογίας, που είναι σε θέση να παρέχουν απτική ανατροφοδότηση, για να αναπαράγουν τις σωματικές αισθήσεις. Αυτό θα επέτρεπε σε κάποιον να αγκαλιάσει, να ταΐσει και να παίξει με τους ψηφιακούς απογόνους του σαν να ήταν πραγματικά παιδιά.
Οι ειδικοί της τεχνητής νοημοσύνης θεωρούν ότι τα εικονικά παιδιά, πιθανότατα θα έχουν φωτορεαλιστικά πρόσωπα και σώματα – χάρη στο CGI και την προηγμένη μηχανική μάθηση – και θα μπορούν να αναγνωρίζουν και να απαντούν στους γονείς τους με τη βοήθεια φωνητικής ανάλυσης και παρακολούθησης κινήσεων του προσώπου.
Δεν θα κοστίσουν τίποτα για να τα ταΐσουν, δεν θα καταλαμβάνουν χώρο και θα παραμείνουν υγιή για όσο διάστημα είναι προγραμματισμένα να «ζουν». Θα μπορούσαν να είναι προσβάσιμα μέσω μιας συνδρομητικής υπηρεσίας τύπου Netflix για μόλις 25 δολάρια το μήνα. Για τους ειδικούς της τεχνητής νοημοσύνης αυτή η ιδέα, αντιπροσωπεύει μια βιώσιμη, μακροπρόθεσμη λύση στον έλεγχο των γεννήσεων και του αυξανόμενου υπερπληθυσμού του πλανήτη, χωρίς να εμποδίζει τους ανθρώπους να κάνουν παιδιά,
Υπολογίζεται ότι 350.000 μωρά γεννιούνται ήδη σε όλο τον κόσμο κάθε μέρα, ξεπερνώντας κατά πολύ τον αριθμό των θανάτων. Αλλά μέχρι το έτος 2100, υπολογίζεται ότι ο συνολικός πληθυσμός του πλανήτη θα μπορούσε να έχει εκτοξευτεί στα 11 δισεκατομμύρια.
Με βάση μελέτες και έρευνες κοινής γνώμης, οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα ήταν λογικό να περιμένουμε έως και το 20% των ανθρώπων, θα επιλέξουν να κάνουν ένα εικονικό μωρό αντί για ένα πραγματικό. Τα ψηφιακά παιδιά θα φαίνονται, θα ακούγονται, θα ενεργούν, ακόμη και θα «αισθάνονται» σαν αληθινοί άνθρωποι.
Στο Metaverse οι γονείς θα μπορούν να αλληλοεπιδρούν με τα παιδιά τους σε ψηφιακά περιβάλλοντα της επιλογής τους, όπως καθιστικό, πάρκο ή πισίνα. Οι γονείς θα μπορούν επίσης να ορίσουν την «ηλικία γέννησής τους» - από νεογέννητο έως έφηβο - και να επιλέξουν αν θα μεγαλώσουν σε πραγματικό χρόνο ή θα «ενεργοποιηθούν» μόνο κατόπιν εντολής. Η ιδιοσυγκρασία και τα φυσικά χαρακτηριστικά του παιδιού, εν τω μεταξύ, πιθανότατα θα βασίζονται σε εικόνες γονέων και κουίζ προσωπικότητας για να διασφαλίσουν ότι φαίνονται και συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, όπως αν θα γεννιόταν βιολογικά στον πραγματικό κόσμο.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις του αύριο, θα δώσουν στους ανθρώπους την ευκαιρία να «δοκιμάσουν» την ανατροφή των παιδιών, όπως δοκιμάζουν εδώ και χρόνια με τις τεχνολογίες TWINS ολόκληρες πόλεις, προτού δεσμευτούν σε πραγματικά, όπως θα δώσουν την ευκαιρία σε όσους δεν μπορούν να αποκτήσουν μωρά με φυσικό τρόπο ή που δεν μπορούν να τα αντέξουν οικονομικά, να μεγαλώσουν ένα παιδί. Θα έχουν επίσης πιθανή ζήτηση από καταναλωτές που θέλουν τις χαρές της γονεϊκότητας, αλλά χωρίς να συμβάλλουν στην αυξανόμενη πληθυσμιακή για κρίση του κόσμου.
Είναι άγνωστο το πώς θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα τα μελλοντικά εικονικά παιδιά και εικονικά εγγόνια της. Αν πάντως την απογοητεύσουν, θα μπορεί πάντα να πατήσει το κουμπί της διαγραφής.
Τι ακολουθεί συνδυάζοντας όλα αυτά, τα δυστοπικα σε πρώτη ανάγνωση:
Η προσπάθεια διατήρησης της ισχύος των data collectors του web2.0 με κάθε τρόπο! Δια της διαφυγής σε παράλληλα εικονικά σύμπαντα, λέει, όπου θα "ζεις" νέες εμπειρίες shopping ή διασκέδασης μέσα τους, ή μεγαλώνοντας ένα εικονικό μωρό. Όχι εσύ, ένα ψηφιακό σου avatar που θα περιηγείται σε κακόγουστα περιβάλλοντα που θυμίζουν video games σήμερα, άκρως ρεαλιστικά αύριο..
To σεξ εκεί θα επιτρέπεται, ίσως, ανάμεσα σε avatars, με λίγα ευρώ παραπάνω, συνδεδεμένα με wearable αισθητήρες και σεξουαλικά βοηθήματα.. Αρκεί και όλα αυτά να αφήνουν πολλά data πίσω σου, για να μπορούν να πουληθούν κατάλληλα. Μην ξεχνιόμαστε γιατί γίνονται όλα, ΟΚ;;
Η επανάσταση του ελέγχου των προσωπικών δεδομένων από τον καθένα μας που φέρνει το επερχόμενο web3.0 είναι, λόγω όλων αυτών, κάτι πολύ σημαντικό. Και για να ξεφύγουμε, ίσως, από τις καταστάσεις μετα-Χικικαμορι ή προ-Tamagotchi ή σε ένα εκτός τόπου και χρόνου τεχνολογικό λουδιτισμό, που δεν έχει καμία ελπίδα επιτυχίας.
Όλα αυτά έχουν ένα σαφέστατο οικονομικο-πολιτικο υπόβαθρο. Την προσπάθεια του αποτυχημένου νεοφιλελευθερισμού να νεκραναστηθει δια της μετάλλαξης του D (ΕΔΩ my2cents επί αυτού ), αν δεν έχεις ήδη εξουθενωθεί από το πιο πάνω σεντόνι).
Εν κατακλείδι και με δύο λόγια:
Αρκεί να τους κόψουμε τα οικονομικά κίνητρα για να συλλέγουν προσωπικά δεδομένα, ελέγχοντας τα! Δηλαδή αποκεντρωμοντας τα πάντα, στέλνοντας τους κάθε λογής μεσάζοντες της επικοινωνίας μας και τους data brokers στα αζητητα της τεχνολογίας.
Πρέπει όμως να βρούμε και τρόπους που θα ξανακάνουμε και το σεξ και τον έρωτα πάλι κάτι το συναρπαστικό. Όπως και την επανάσταση πάλι σέξι, το ίδιο είναι αυτό, με αυτό που λέει η προηγούμενη πρόταση.
Διαφορετικά το ρίσκο του Γιαπωνέζου πρωην Χικικαμόρι, όπως πιο πάνω, θα είναι τεράστιο και μετρήσιμο και χωρίς Excel. Από τους τόνους των αντικαταθλιπτικών και αγχολυτικών που θα ανιχνεύονται στην Ψυτάλλεια με ή χωρίς κορονοϊούς.
(Η καλημέρα μου και σήμερα μόνο στους κανονικούς ανθρώπους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου