ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (14)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (14) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

1)Ο καθείς με το αφήγημά του και το πρόβλημά του. Καλύτερα πάντως τα ολίγα μεν αλλά ενάρετα  και θεάρεστα παρά τα πολλά  άδικα, ανήθικα και θεομίσητα. Η πίστις όπως και η αγάπη δεν είναι πανάκεια. Όταν αποκτώνται επί θυσία της ελευθερίας  και της λογικής μεταλλάσσονται σε εσφαλμένα,  επικίνδυνα, σκοτεινά μεγέθη.

2) Τοις εστειρωμένοις πνευματικά και νεναρκωμένοις  θρησκευτικά αντίδωρα η βασιλεία του ύπνου και το βραβείον του θανάτου. Όταν φόβος και αβουλία ευλογούνται ως πολιτική αρετή και ορθή θρησκευτική πίστι τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο ηθικοπνευματικό βασίλειο.

3) Φοβού πάντως και άπεχε από εβραιοχριστιανούς και εβραιοκομμουνιστάς αγάπην και αδελφοσύνην φέροντας. (Φιλανθρωπία Φιλοζωικής.) Ωσαύτως και από τους οπαδούς του ενός θεού και του ενός βιβλίου που μισούν όλους τους άλλους, θεούς και βιβλία.

4) Ιδανικός άνθρωπος ο είναι ο χειραφετημένος και αυτάρκης, ο μη κενόδοξος και χαιρέκακος,  ο πνευματοφόρος και  θεοσεβής άνθρωπος, ο μη χρείαν έχων και εξάρτησιν  πνευματικού και θρησκευτικού χορηγού και επιθεωρητού.

5) Ο έχων λόγον προσωπικής και πατριωτικής τιμής και κρατών αυτόν είναι ο πιο ανθρωπιστής και θεοφιλής. Ο προσωπικός λόγος τιμής είναι η ιδανική ιδιωτική θρησκεία του ιδανικού ανθρώπου.  

6) Σ’ ένα ακήρυκτο και αδιάλειπτο, ηθικό πόλεμο εντυπώσεων, μαχών επικρατήσεως,. πολλοί οι εισαγωγείς και εξαγωγείς πανικού, σωτηρίας. αγόνων ελπίδων και ασπόρων ιδεών.

8) Προσκυνήματα επιθυμούν επιφανείς προσκυνημένοι όσο και δούλοι μαζοχιστικά  εκπαιδευμένοι.  Οι υψηλά ιστάμενοι επειδή απεμπόλησαν, για τον πλούτο και τ’ αξιώματα, την βασική του ανθρώπου αρχήν και ιδιότητα: το ¨μή δούλος και τύραννος κανενός.¨  Οι δε ιδεολόγοι δούλοι για μια χούφτα χριστιανικά δολάρια.

9) Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κυρία! Εξουσία και δύναμις η μεγάλη μυστική Σχολή των θαυμάτων. Χρίουν βασιλείς και θεούς ληστάς και καθάρματα , βασιλείς δε και θεούς μηδενίζουν.  Θαύματα μέχρι τον ουρανό. Κέρδη μέχρι τον θεό. Απάτη μέχρι και μετά θάνατον.

7)  Ανώμαλοι και περιθωριακοί, (ευάλωτοι και εκβιάσιμοι) εντολοδόχοι και διαχειρισταί σε όλα τα μεγάλα πόστα. Οι αξιόπιστοι άπιστοι. Ο Ηρακλής ισόθεος ήρως αλλά και διατελέσας υπήκοος  αθλητής του Ευρυσθέως.   

10)  Έτσι είναι δυστυχώς. Δούλους εκπαιδεύει η πολιτική εξουσία, εθελοδούλους η θρησκευτική.  

11) Οι σφετερισταί της βασιλείας κοιμώνται ήσυχοι. Οι φυσικοί της κληρονόμοι, οι γόνοι των εκπτώτων βασιλέων λαμβάνουν υποχρεωτική παιδεία δούλων. Πεπεισμένοι ώστε μη απαιτείν  έχειν αυτήν πάλιν  αλλά επιδιώκειν μόνο την μεταθανάτιον βασιλεία των ουρανών. Τα παιδία (θρησκευτικώς)  παίζει.  Ή  ¨παιδός η βασιλείη;¨ ως έφα και ο σκοτεινός.

12) Αλλά και ο πολυθαυμαζόμενος και επίζηλος πλούτος κτηνωδία δεν υποκρύπτει πολλή, ανασφάλεια, εξάρτησι και υποτέλεια;  Πολλοί οι αντίζηλοι και οι αδίστακτοι ανταγωνισταί. Πολλαί αι απολαβαί αλλά πολλά και τα χρέη και αι του δικαίου εκπτώσεις. Θολό ηθικό τοπίο, μόχθος βαρύς και βίος βραχύς.

13) Κι αν βλασφημώ ενίοτε και κατεβάζω πολυελαίους είναι για το κακό ακούειν τ’ όνομά του και να γκρεμοτσακίζεται.  Σεμια εποχή που η θρησκεία ξέπεσε τόσο ώστε εκπροσωπείν το χειρότερο είδος ανθρώπου εγώ αναβαπτίζομαι στοχαστικώς σαν καθαρός ελληνικός ουρανός.

14) Και πώς ξέπεσε;  Απλά υπέκυψε στον πειρασμό της εξουσίας και αφωμοιώθη μ’ αυτήν. Η Κίρκη μάγισσα της εξουσίας που μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε χοίρους. Και μετά φόρτωσε τις αμαρτίες της σε θεούς και ανθρώπους.  Μια ουράνια παγίδα.

15) Ειδωλολάτρης-τυπολάτρης εγώ όχι. Ουσιολάτρης, ελληνολάτρης ναι.  Επειδή δεν λατρεύω και ακολουθώ, εξάπαντος και ανεξέταστα,  ιδέες, ονόματα και σύμβολα. Εις χείρας εχθρών και τυράννων, και τα πιο ιερά και άγια δι’ εμέ χάνουν την αγνότητα και την αξία των. Τα θεωρώ σατανικά, τα φτύνω και τα πολεμώ.  

16) Όπως αντιμάχομαι κι ένα θεό που δεν πιστεύει στον ελεύθερο άνθρωπο. Γιατί δεν φθάνει τον άνθρωπο μόνο πιστεύειν στο θεό, πρέπει και ο θεός πιστεύειν στο άνθρωπο.   

17) Αυτό που με παρηγορεί και με εμπνέει, η πίστις μου  αυτή. Ότι αιρετικοί διέσωζον πάντα την χώραν αυτήν. αλκήν, τιμήν,  γόητρον και  δόξαν της ελληνικής ιδέας. Ήρωες ως αιρετικοί και αιρετικοί ως ήρωες. Αχιλλεύς, Λεωνίδας, Παλαιολόγος, Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Κατσιμήτρος. Και ποτέ Αγαμέμνων, Γεννάδιος, Καραμανλής, Μακάριος.

18)  Εθνική τιμή, νόμων αρετή, ευγενής συνείδησις, αυθόρμητος αξιοπρέπεια. Αι ηθικαί αξίαι αυταί συνιστούν το μεγαλείον των λαών, των πολιτισμένων εθνών Αν κι εκεί ακόμα ελλοχεύει πάντα το ηθικόν μικρόβιον: ανταγωνισμός, ιδιοτέλεια, διχόνοια. Ο συνωμοτικός παραταξιασμός, ο ατομισμός και ο αρχηγισμός.    

19) Εσύ τώρα. Πόσο έτοιμος είσαι για το υπέρ ιδέας πατρίδος θνήσκειν;  Επειδή ιερότερο, ευγενέστερο  και κοντινότερο στον θεό ανθρώπινο συναίσθημα δεν υπάρχει. Όπως και κριτήριον ότι εβίωσες την πιο περιεκτική, ουσιώδη και θεάρεστο ζωή.  Το γαρ ¨ευ τεθνηκέναι,¨ αποδεικνύει το ¨ευ βεβιωκέναι.¨    

20) Υπομονή και ευγένεια θέλουν χρόνο και εξάσκησι. Μακάριος δε ο σχολάζων επόπτης των ουρανίων θεαμάτων και θαυμάτων. Τα οποία εξευγενίζοντα την ψυχήν και λαμπρύνοντα το πνεύμα  ¨αποκαθαίρουσι τον ρύπον του χαμαί βίου.¨