ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (61)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (61)

1)  μειλίχιος (ο): τα συνθετικά και η σημασία του επιθέτου.

2)  Γιατί ¨ μυχός¨  (ο) με ύψιλον και ¨ μοιχός¨ (ο) με όμικρον γιώτα;

3) Σπύρος (ο): πώς ετυμολογείται και τί σημαίνει;

4)  στέμμα (το): Γιατί γράφεται με δυο ¨μί¨ ;

5)  οργή(η): η πρώτη σημασία της;

6) Τι σχέσι έχουν το κουμπί και το ρ. κομπάζω;

7)  Γιατί η ¨κατσίκα¨ παίζει ¨κάτς¨;

8) αρρωστία (η). Η πρώτη, βάσει  των συνθετκών της, σημασία της;          

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (60) ΕΔΩ.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.

1)  μειλίχιος < μέλι + έχ-ω. ή μέλι+ χέω = ο μελιστάλακτος, ο γλυκόλαλος.

2) μ υ χός (πρβ. μύχια (τα)  = το περικλείον, ο κόλπος. Το ¨ύψιλον¨ έχει το σχήμα του κυπέλου που περικλείει υγρά. Μ-οι-χός, το  ¨μι¨ +¨όμικρον γιώτα¨ έχει την έννοια του μοιράζειν, της μερίδος ήτοι της αποσπάσεως και κατ’ επέκτασιν και της συζυγικής διαλύσεως - απιστίας.

3) Σπύρος = αναγραμματισμός του Πύρσος < Πύρρος, πρβ. πυρ, πυρσός, Σπυριδούλα ) (Παραδ. Πύρρα και Δευκαλίων, Πύρρος Δήμας.)  

4) στέμμα (το) < στέφ- μα (ρ. στέφ-ω, στεφ-ανώνω)

5) οργή (η) < ρ. ορέγ-ομαι (πρβ.ουσ.  όρεξις< όρεγσις.) Άρα πρώτη σημασία της λ. η ορ-μή.   (πρβ. ρ. εγείρω, ουσ. έργον (το), έγερσις (η), επιθ. γρήγορος, α-ργός (α στερητικόν).)

6)  κου-μπ-ί (το), κό-μπ-ος (ο)< κό-μβ-ος, ρ. κομπ-άζω, κομπορρημονώ = μεγαλαυχώ, υπερηφανεύομαι ως αποτελών κάτι σημαντικό, σπουδαίο, κομβικό.  

7)  κατσίκα, γίδα, αίγα, (πρβ. τσακ-ώνω, τσακ-ώνομαι, αγγλ. catch.)  Φαίνεται ότι έλαβε το όνομα εκ της αναρριχητικής ικανότητός της και της επί υψωμάτων βοσκής της. (πρβ. ρ. αορ. έκατσε, κατσικώθηκε.)

8) αρρωστία < ανρωστία < ά-νευ + ρώ-μη = αδυναμία, απροθυμία και κατ’ επέκτασιν το νοσηρόν.