MANOWAR - Inmortal - Απο το άλμπουμ The Revenge Of Odysseus
6 σχόλια:
ΑΡΡ.
είπε...
Ο-ΔΥΣ-ΣΕΩΣ ΔΥΣ-ΠΟΛΑ.
Ο πολύπλαγκτος δίος Οδυσσεύς μέλλει επιστρέψειν, μια μέρα επική, ελληνική σαν κεραυνού ιδέα συντριπτική, απελευθερωτική αφήνοντας πίσω του βάρβαρους καιρούς και ωκεανούς καταφρόνιας. Θα επιστρέψη νικών και ίνα νικήση για να επανακτήση την σφετερισθείσαν βασιλείαν και να θέση εκ νέου τα χρυσά θέμεθλα ενός ουρανοδρόμου, ισοθέου τε ανθρωπίνου μέλλοντος.
Φίλτατε ΑΡΡ είναι ένα άτομο με περίεργο όνομα. Άραγε πόσοι έχουν καθίσει να το ψάξουν λιγάκι το όνομα Οδυσσέας;; Οδυσσέας ή o Οὐλιξεύς , Οὐλίξης, Ὀλυσεύς, Ὀλυσσεύς, Ὀλυτεύς, Ὀλυττεύς, Ὀλισεύς.
Η λέξη είχε παλαιότερα συνδεθεί παρετυμολογικά με το ρήμα ὀδύσσομαι «μισώ». Για άλλους συνδέεται πιθανόν με το λυδικό Λίξης. Στην Οδύσσεια ο Ulysses, Ulixes, ο Οδυσσέας χαρακτηρίζεται ως παιδί του μίσους.
Το γενεαλογικό δέντρο του Οδυσσέα, δεξί χέρι του Αγαμέμνονα και υπαρχηγός του , παραμένει σκοτεινό και δυσνόητο.
Λ. Η λέξη είχε παλαιότερα συνδεθεί παρετυμολογικά με το ρήμα ὀδύσσομαι «μισώ». Για άλλους συνδέεται πιθανόν με το λυδικό Λίξης. Στην Οδύσσεια ο Ulysses, Ulixes, ο Οδυσσέας χαρακτηρίζεται ως παιδί του μίσους. ...........................
Οδυσσεύς (όπως Θησεύς< Θητεύς < Θη-θε-ύς = μα-θη-τής θε-ών ) < Ο δυσθεύς < δύσθεος = ο δυσάρεστος-μισητός τω θεώ (εδώ του Ποσειδώνος) και δοκιμαζόμενος υπ' αυτού όπως και κάθε Έλλην ήρως, και όπως άλλωστε και ο Ηρακλής (Ηρακλής = Ήρας κάλλος, κήλημα, κλέος, και άθλ-ος (ο), αθλ-ητής αλλά και άθλ-ι ος = βασανιζόμενος) υπό της Ήρας, ίνα επαξίως και νικηφόρως τερματίσας τας αναγκαίας μετασωματώσεις και δοκιμασίας τελικώς επιτύχη την θέωσιν και μεταθανατίως αναβή και κ-ολυμβήση-κολυμπήση, μεσουρανήση εις τον Πόλυμβον> Κόλυμβον> Όλυμβον> Όλυμπον (πόλον του Όλου-ουρανού, πρβ. επιθ. ο πολύς) των αθανάτων κρειττόνων Όντων- αγαθών θεών.
Αγαπητέ φίλε ΑΡΡ και Λεξιθηρ...έχω την εντύπωση ότι η λέξη Οδυσσεύς με (σ) και (δ) είναι πολύ ποιο πρόσφατη από την αρχαιότερη με το γράμμα λάμδα (λ).
Η μεγάλη ποικιλία των μορφών της λ. οδηγεί στην υπόθεση ότι πρόκειται για δάνεια λ. ανατολικής ή μεσογειακής προέλευσης. Οι αρχαιότεροι τ. της λ. είναι αυτοί με -λ- (πρβλ. λατ. Ulixes), ενώ ο τ. Ὀδυσσεύς μαρτυρείται στην αρχ. εποχή μόνο σε λογοτεχνικά κείμενα. Η εναλλαγή των -λ- και -δ- (βλ. και λ. λαβύρινθος) μπορεί να εξηγηθεί εάν υποτεθεί ότι το -λ- στη Μυκηναϊκή έλαβε προφορά παρόμοια με αυτήν του -δ- / d /.
Η λέξη Οδυσσευς είναι τρισύλλαβη ενώ η λέξη Θησεύς δισύλλαβη. Η μία λέξη ξεκινά απο Όμικρον και η άλλη απο το Θήτα. Θησεύς σε Ομήρ. Ιλ., κ.λπ. (από √ΘΕ του τίθημι, ο Άποικος, ο Μετανάστης· πρβλ. θής). Από την Τροιζήνα που μεγάλωσε πήγε στην Αθήνα...ένας εσωτερικός μετανάστης για εκείνη την εποχή.
Τα λέω με πάσα επιφύλαξη διότι ειδικός δεν είμαι. Απλά ένας ερευνητής που του αρέσει να ψάχνει. Αλλά αναρωτιέμαι η λέξη τίθημι (που στηρίζεται το όνομα Θησεύς) με την λέξη ὀδύσσομαι(Οδυσσεύς) τι κοινά μπορεί να έχουν;;
Ως Έλληνες λογολάτραι και ουχί ασιάται θεομανείς ειδωλολάτραι-τυπολάτραι ούτε εις το δογματίζειν ούτε αφορίζειν ώστε ούτε και στο φανατίζειν και διαιρείν δια του λόγου αποσκοπούμεν. Τα υφ' υμών ως άνω παρατεθέντα ίσως είναι εν μέρει ή εξ ολοκλήρου ορθά ίσως όμως και καθόλου. Χαμένος και μη επικερδής κόπος; Όχι. Επειδή ένας φιλόσοφος λόγος αξίζει όσο χίλιες μουρμουροπροσευχές. Και είναι εκείνο που ευχαριστεί περισσότερο τας αγαθάς ουρανίας δυνάμεις ενώ εκ παραλλήλου πλουτίζει την ανθρώπινη ψυχή και αγαλλιάζει το ανθρώπινο πνεύμα. Είναι το ερευνητικό, ερμηνευτικό (Ερμής) ερέθισμα, το γονιμοποιό κέντρισμα της σκέψεως και ο εξ αυτού προκύπτων ενθουσιασμός, ενθουσιασμός που είναι η ίδια η έγερσις του κοιμωμένου θεού Λόγου της αληθείας μέσα μας. Προνόμιον των διαχρονικών φιλο-λόγων Ελλήνων και φιλελλήνων φυσικά αυτό και ουχί των θεολογούντων υποκριτών, των διαχρονικώς, θρησκοληπτικώς, λογοφοβικών τυραννοδούλων βαρβάρων.
6 σχόλια:
Ο-ΔΥΣ-ΣΕΩΣ ΔΥΣ-ΠΟΛΑ.
Ο πολύπλαγκτος δίος Οδυσσεύς
μέλλει επιστρέψειν,
μια μέρα επική, ελληνική
σαν κεραυνού ιδέα συντριπτική, απελευθερωτική
αφήνοντας πίσω του βάρβαρους καιρούς
και ωκεανούς καταφρόνιας.
Θα επιστρέψη νικών και ίνα νικήση
για να επανακτήση
την σφετερισθείσαν βασιλείαν
και να θέση εκ νέου τα χρυσά θέμεθλα
ενός ουρανοδρόμου, ισοθέου τε
ανθρωπίνου μέλλοντος.
Φίλτατε ΑΡΡ είναι ένα άτομο με περίεργο όνομα. Άραγε πόσοι έχουν καθίσει να το ψάξουν λιγάκι το όνομα Οδυσσέας;; Οδυσσέας ή o Οὐλιξεύς , Οὐλίξης, Ὀλυσεύς, Ὀλυσσεύς, Ὀλυτεύς, Ὀλυττεύς, Ὀλισεύς.
Η λέξη είχε παλαιότερα συνδεθεί παρετυμολογικά με το ρήμα ὀδύσσομαι «μισώ». Για άλλους συνδέεται πιθανόν με το λυδικό Λίξης. Στην Οδύσσεια ο Ulysses, Ulixes, ο Οδυσσέας χαρακτηρίζεται ως παιδί του μίσους.
Το γενεαλογικό δέντρο του Οδυσσέα, δεξί χέρι του Αγαμέμνονα και υπαρχηγός του , παραμένει σκοτεινό και δυσνόητο.
Λ.
Η λέξη είχε παλαιότερα συνδεθεί παρετυμολογικά με το ρήμα ὀδύσσομαι «μισώ». Για άλλους συνδέεται πιθανόν με το λυδικό Λίξης. Στην Οδύσσεια ο Ulysses, Ulixes, ο Οδυσσέας χαρακτηρίζεται ως παιδί του μίσους.
...........................
Οδυσσεύς (όπως Θησεύς< Θητεύς < Θη-θε-ύς = μα-θη-τής θε-ών ) < Ο δυσθεύς < δύσθεος = ο δυσάρεστος-μισητός τω θεώ (εδώ του Ποσειδώνος) και δοκιμαζόμενος υπ' αυτού όπως και κάθε Έλλην ήρως, και όπως άλλωστε και ο Ηρακλής (Ηρακλής = Ήρας κάλλος, κήλημα, κλέος, και άθλ-ος (ο), αθλ-ητής αλλά και άθλ-ι ος = βασανιζόμενος) υπό της Ήρας, ίνα επαξίως και νικηφόρως τερματίσας τας αναγκαίας μετασωματώσεις και δοκιμασίας τελικώς επιτύχη την θέωσιν και μεταθανατίως αναβή και κ-ολυμβήση-κολυμπήση, μεσουρανήση εις τον Πόλυμβον> Κόλυμβον> Όλυμβον> Όλυμπον (πόλον του Όλου-ουρανού, πρβ. επιθ. ο πολύς) των αθανάτων κρειττόνων Όντων- αγαθών θεών.
(Ο Λεξιθήρ.)
" Οδυσσεύς (όπως Θησεύς< Θητεύς < Θη-θε-ύς = μα-θη-τής θε-ών )"
Αγαπητέ φίλε ΑΡΡ και Λεξιθηρ...έχω την εντύπωση ότι η λέξη Οδυσσεύς με (σ) και (δ) είναι πολύ ποιο πρόσφατη από την αρχαιότερη με το γράμμα λάμδα (λ).
Η μεγάλη ποικιλία των μορφών της λ. οδηγεί στην υπόθεση ότι πρόκειται για δάνεια λ. ανατολικής ή μεσογειακής προέλευσης. Οι αρχαιότεροι τ. της λ. είναι αυτοί με -λ- (πρβλ. λατ. Ulixes), ενώ ο τ. Ὀδυσσεύς μαρτυρείται στην αρχ. εποχή μόνο σε λογοτεχνικά κείμενα. Η εναλλαγή των -λ- και -δ- (βλ. και λ. λαβύρινθος) μπορεί να εξηγηθεί εάν υποτεθεί ότι το -λ- στη Μυκηναϊκή έλαβε προφορά παρόμοια με αυτήν του -δ- / d /.
Η λέξη Οδυσσευς είναι τρισύλλαβη ενώ η λέξη Θησεύς δισύλλαβη. Η μία λέξη ξεκινά απο Όμικρον και η άλλη απο το Θήτα. Θησεύς σε Ομήρ. Ιλ., κ.λπ. (από √ΘΕ του τίθημι, ο Άποικος, ο Μετανάστης· πρβλ. θής).
Από την Τροιζήνα που μεγάλωσε πήγε στην Αθήνα...ένας εσωτερικός μετανάστης για εκείνη την εποχή.
Τα λέω με πάσα επιφύλαξη διότι ειδικός δεν είμαι. Απλά ένας ερευνητής που του αρέσει να ψάχνει. Αλλά αναρωτιέμαι η λέξη τίθημι (που στηρίζεται το όνομα Θησεύς) με την λέξη ὀδύσσομαι(Οδυσσεύς) τι κοινά μπορεί να έχουν;;
Λυκ. ευγενές
Ως Έλληνες λογολάτραι και ουχί ασιάται θεομανείς ειδωλολάτραι-τυπολάτραι
ούτε εις το δογματίζειν ούτε αφορίζειν ώστε ούτε και στο φανατίζειν και διαιρείν δια του λόγου αποσκοπούμεν. Τα υφ' υμών ως άνω παρατεθέντα ίσως είναι εν μέρει ή εξ ολοκλήρου ορθά ίσως όμως και καθόλου. Χαμένος και μη επικερδής κόπος; Όχι.
Επειδή ένας φιλόσοφος λόγος αξίζει όσο χίλιες μουρμουροπροσευχές.
Και είναι εκείνο που ευχαριστεί περισσότερο τας αγαθάς ουρανίας δυνάμεις ενώ εκ παραλλήλου πλουτίζει την ανθρώπινη ψυχή και αγαλλιάζει το ανθρώπινο πνεύμα. Είναι το ερευνητικό, ερμηνευτικό (Ερμής) ερέθισμα, το γονιμοποιό κέντρισμα της σκέψεως και ο εξ αυτού προκύπτων ενθουσιασμός, ενθουσιασμός που είναι η ίδια η έγερσις του κοιμωμένου θεού Λόγου της αληθείας μέσα μας. Προνόμιον των διαχρονικών φιλο-λόγων Ελλήνων και φιλελλήνων φυσικά αυτό και ουχί των θεολογούντων υποκριτών, των διαχρονικώς, θρησκοληπτικώς, λογοφοβικών τυραννοδούλων βαρβάρων.
Δημοσίευση σχολίου