ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑ.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑ.

 

Η εκλογική εξαφάνιση των κομματικών σχηματισμών που κυριάρχησαν για να εκφράσουν την κοινωνική δεξιά, "κέντρο" και αριστερά της προηγούμενης περιόδου. Δηλαδή του Ψυχρού Πολέμου και της νεοφιλελε παγκοσμιοποίησης, που κατέρρευσε. Εδώ αυτό είχε σχηματοποιηθεί από την τριπλέτα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ, που ακόμα συντηρούνται ψευδεπίγραφα.

 

Η κυριαρχία μιας άλλης τριάδας νέων κομματικών σχηματισμών με:

 

- Ένα νεοφιλελέ πόλο, που αγωνίζεται να διατηρήσει τα κεκτημένα της κοινωνικής δεξιάς, των ελίτ ("10 οικογένειες και 4 Τράπεζες") εντός των ορίων της ζώνης του δολαρίου στην μετα-παγκοσμιοποίηση. Στην Γαλλία των G7 διατηρήθηκε λαβωμένος ο εκφραστής της, ο Μακρόν, στην Κολομβία ο αντίστοιχος δεν πέρασε καν στον δεύτερο γύρο των εκλογών, στην Χιλή πριν λίγους μήνες καταποντίστηκε.

 

-Μια νεο-Τραμπική "Πουτινική" ακροδεξιά με εθνικιστικό λόγο και επίσης νεοφιλελέ επιλογές εξυπηρέτησης των ελίτ, που βλέπει ως διέξοδο στα αδιέξοδα του καταρρέοντα νεοφιλελευθερισμού την αντικατάσταση του με έναν άλλο, εθνικά περιχαρακωμένο. Στην Γαλλία η Λεπέν, στην Κολομβία ο ηττημένος υποψήφιος έναντι του άλλου πόλου εξουσίας.

 

-Με ένα αντίθετο πόλο εξουσίας, που ακόμα ψάχνεται (και θα ψάχνεται ακόμα για πολύ) στο τι θα αντιτάξει ως κεντρικό αφήγημα στην εποχή της μετα-παγκοσμιοποίησης. Οι αξίες του ανθρωπισμού, της δημοκρατίας και η "πράσινη ατζέντα" φαίνεται ότι δεν αρκούν, σε χώρες όπως η Γαλλία, για να κερδίσει την εκλογική πλειοψηφία, όσο απουσιάζει το καθαρό μήνυμα και σχέδιο περιορισμού των υπερεξουσιών των ελίτ επί της πολιτικής ως καθοριστικό στοιχείο υπέρβασης των νέων προβλημάτων που φέρνει η πολωμένη μετα-παγκοσμιοποίηση. Στην Κολομβία κέρδισε ακριβώς γι αυτό. Αμφισβήτησε τον κυρίαρχο ρόλο των καρτέλ της κοκαΐνης επί της εκεί πολιτικής.

 

Αργά ή γρήγορα θα σχηματοποιηθούν ανάλογα και τα δικά μας πολιτικά υποκείμενα, επί μιας πολιτικής ανθρωπογεωγραφίας που σχετίζεται με την δική μας ιστορία .

 

Εμένα δεν μου αρκεί ούτε να πανηγυρίζω ούτε να "καθαρίζω" με ένα βολικό και απλό "ανησυχώ για την άνοδο περίεργων τύπων". Η "λογική της λύσης" επιβάλει ανατρεπτικές λύσεις, όχι διαχειρίσεις και ερμηνείες της πολιτικής γεωγραφίας με όρους και ορισμούς του 20ου αιώνα. 

 

Με την καλησπέρα μου.

 

Μια πολύ καλή σχετικότατη ανάλυση, που σχεδόν συμφωνώ, από τον Μάκη Ανδρονόπουλο ΕΔΩ...

 

Σχετικό και ΕΔΩ...