Όσο αυξάνεται η καταστροφικότητα των σύγχρονων όπλων, το αποτέλεσμα είναι ένα «κενό πεδίο μάχης»(*) που μειώνει την αποτελεσματικότητα των όπλων. Όμως Οι απώλειες αυξάνονται γιατί η μάχη γίνεται πιο «πρωτόγονη»,
(*)Δυο αντίπαλοι που ξέρουν τι κάνουν μειώνουν το ίχνος τους. Διασπείρουν στο μέγιστο δυνατό τις δυνάμεις, τις καμουφλάρουν, διαχέονται στο αστικό περιβάλλον (κάλυψη-απόκρυψη), σπάνε τα μοτίβα Διοικητικης Μέριμνας, μειώνουν την Η/Μ υπογραφή. Αποτέλεσμα ένα «κενό πεδίο μάχης».
Σε ένα τέτοιο πεδίο οι τεχνικές δυνατότητες των όπλων γίνονται στην πραγματικότητα πολύ λιγότερο σημαντικές. Οι εντυπωσιακοί ελιγμοί αρμάτων είναι θανάσιμη επιλογή και οι στρατηγικοί βομβαρδισμοί αδέξιοι. Έτσι αναδύεται ως μεγάλος game changer ο σκληροτράχηλος πεζικάριος. Θα σας πω ένα «μυστικό», που το ξέρουν οι Τούρκοι. Έχουμε πολλούς τέτοιους «τρελαμένους» μαχητές!
Υπό το πρίσμα αυτής της αντίφασης του πολέμου, χώρες με σφιχτούς προϋπολογισμούς, που δίνουν βαρύτητα στην επιβιωσημότητα της αμυντικής τους δύναμης και ταυτόχρονα θέλουν επαρκή αποτελεσματικότητα, επιλέγουν να αναπτύξουν χαμηλού κόστους UAVs, αντί για ξέφρενες προμήθειες υπερόπλων.
Υ.Γ Οι Έλληνες θέλουμε ηγεσία, όταν την έχουμε κάνουμε εφόδους ως τον ουρανό.
1 σχόλιο:
Υ.Γ Οι Έλληνες θέλουμε ηγεσία, όταν την έχουμε κάνουμε εφόδους ως τον ουρανό.
...........................................................................
Ωραία, ¨πεπνυμένη¨-εμπνευσμένη (¨γαμάτη¨χυδαΙστί¨) ¨συνταγή¨ λόγου αυτή. Συγχαρητήρια τω γράψαντι. Γιατί και ο ουρανός (πρωτίστως;) απελευθέρωσι θέλει, αιχμάλωτος ών κι αυτός (έχουν γνώσιν οι Έλληνες ¨τελωνειακοί¨)...
Εξ ουρανού μάλλον, ως φαίνεται, θ' αρχίσει ξηλώνεσθαι και το γήινο ¨πουλόβερ.¨ Χμ!
Δημοσίευση σχολίου