ΤΟ "ΙΩΒΗΛΑΙΟ" ΤΗΣ ΕΥΡΑΣΙΑ vs ΤΟ "Global reset"ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡIΤΟΣ ΔΡOΜΟΣ (ΑΝΤ 'ΑΥΤΩΝ)

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΤΟ "ΙΩΒΗΛΑΙΟ" ΤΗΣ ΕΥΡΑΣΙΑ vs ΤΟ "Global reset"ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΣ  ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡIΤΟΣ ΔΡOΜΟΣ (ΑΝΤ 'ΑΥΤΩΝ)

Στην αρχαία Μεσοποταμία ονομαζόταν "Ιωβηλαίο" όχι τα γενέθλια μίας βασίλισσας αλλά όταν τα χρέη με τόκους είχαν αυξηθεί τόσο πολύ για να αποπληρωθούν, που η πλάκα που τα κατέγραφε, έπρεπε να εξαφανιστεί. Τα χρέη έτσι συγχωρέθηκαν, οι φυλακές των οφειλετών άνοιξαν και οι δουλοπάροικοι επέστρεψαν να δουλέψουν τα χωράφια τους. Αυτό μπορούσε να γίνει επειδή ο βασιλιάς ήταν ο εκπρόσωπος των θεών που λέγεται ότι κατείχαν τη γη, και επομένως ήταν ο πιστωτής στον οποίο οφείλονταν τα χρέη. 

 

Η ίδια πολιτική υποστηρίχθηκε στο Βιβλίο του Λευιτικού , αν και δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό εφαρμόστηκε αυτό το βιβλικό Ιωβηλαίο. Στην αρχαία Αθήνα κάτι αντίστοιχο, επί του Σόλωνα, ονομάστηκε Σεισάχθεια.

 

Σεισάχθεια στην Δύση;; Forget it!

 

Αυτό το είδος γενικής διαγραφής χρέους δεν μπορεί να γίνει σήμερα, επειδή οι περισσότεροι από τους πιστωτές είναι ταυτόχρονα και ιδιώτες δανειστές. Οι τράπεζες, οι ιδιοκτήτες και οι επενδυτές των συνταξιοδοτικών ταμείων θα χρεοκοπούσαν εάν απλώς εξαφανίζονταν τα συμβατικά τους δικαιώματα αποπληρωμής των συσσωρευμένων χρεών, που ήδη ξεπερνούν σε όλο τον πλανήτη το 300% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Αλλά και επειδή όλο το χρήμα που έχει παραχθεί από το 72 και μετά στηρίζεται σε μια πυραμίδα δανείων επί των αρχικών δανείων, οπότε μία γενικευμένη "Σεισάχθεια" βρίσκεται εκτός των επιλογών των ελίτ, μιας και αυτό θα έπρεπε να οδηγήσει σε βίαιη εξαφάνιση χρήματος (συνολικά κυκλοφορεί σήμερα κανονικό ή τοξικό όσα 22 παγκόσμια ΑΕΠ!!!). 

 

Αυτό αντιτίθεται στα συμφέροντα μιας δυο εκατοντάδας οικογενειών και σε ένα πλέγμα εμπορικών και κεντρικών Τραπεζών, που είναι οι πραγματικοί επικυρίαρχοι του πλανήτη και κερδίζουν σήμερα κυρίως από την διόγκωση αυτής της πυραμίδας χρέους.

 

Έτσι, για να διατηρηθεί η πυραμίδα τους, ανακαλύφτηκε ως μεγάλη ιδέα ανανέωσης του καπιταλισμού η "Πράσινη Μετάβαση", ένας νέος μεγα-κυκλου δανεισμού κρατών, επιχειρήσεων και ιδιωτών για την αλλαγή του καυσίμου μέχρι το 50 με απεξάρτηση από τις ενώσεις του άνθρακα. Το κάρβουνο, τούς υδρογονάνθρακες και το μεθάνιο, ενώ τα δάση, που τρέφονται από το διοξείδιο του άνθρακα, μπορούν να συνεχίζουν να καίγονται ανεξέλεγκτα.

 

Περίπου 75τρισ$ πρέπει να επενδυθούν προς τούτο, την Πράσινη Μετάβαση, μέχρι το 2030, οδηγώντας σε νέες ανισότητες με συνθήκες ενεργειακής και επισιτιστικής φτώχειας σε όλο τον πλανήτη και εντός κάθε χώρας.

(Αυτό αποφεύγεται συστηματικά να υποθεί από τους θιασώτες των πολιτικών "το μικρό σπίτι στο λιβάδι", από τον Βαρουφάκη και τον Τσακαλώτο μέχρι και τον Στουρνάρα...).

 

Συσάχθεια αλά Ρωσικά;;

 

Οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες προφανώς και θα αντισταθούν σε κάτι τέτοιο. Έτσι για το δημόσιο χρέος (το χρέος των εθνικών κυβερνήσεων), μια μορφή Ιωβηλαίου την οραματίζεται ο Sergei Glazyev σε συνδυασμό με το εναλλακτικό νομισματικό σύστημα που σχεδιάζεται επί του παρόντος από την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU) και με συνεργασία των Κίνα, Ιράν και Τουρκία και αμφιταλαντευόμενη ακόμα την Ινδία.. 

 

Ο Glazyev είναι υπουργός Ένταξης και Μακροοικονομίας της Οικονομικής Επιτροπής Ευρασίας, του ρυθμιστικού φορέα της EAEU, και προτείνει ένα νέο νομισματικό σύστημα του κόσμου, που θα υποστηρίζεται από ένα ψηφιακό νόμισμα, και θα υποστηρίζεται από ένα καλάθι νέων ξένων νομισμάτων, που θα συνεχίσουν να εκδίδονται όπως σήμερα και φυσικών πόρων-εμπορευματων. Όπως το σιτάρι, το φυσικό αέριο ή το κοβάλτιο.

 

Αυτό, κατά τον Glazyev, θα απελευθερώσει τον Παγκόσμιο Νότο τόσο από το δυτικό χρέος όσο και από τη λιτότητα που προκαλεί το ΔΝΤ, αφού η μετάβαση στη νέα παγκόσμια οικονομική τάξη θα συνοδεύεται πιθανώς από συστηματική άρνηση τήρησης των υποχρεώσεων των υπερχρεωμένων σε δολάρια, ευρώ, λίρες και γιεν. 

 

Από αυτή την άποψη, αυτή η βίαιη μονομερής διαγραφή χρεών δεν διαφέρει και πολύ.αυτό από το παράδειγμα των χωρών που εκδίδουν αυτά τα σημερινά κυρίαρχα νομίσματα, όπως το δολάριο, και που για να το διατηρήσουν ε ισχύ θεώρησαν πολλές φορές σκόπιμο να κλέψουν συναλλαγματικά αποθέματα "δια των κυρώσεων". Του Ιράκ, του Ιράν, της Βενεζουέλας, του Αφγανιστάν και της Ρωσίας ύψους τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Εφόσον οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η ΕΕ και η Ιαπωνία αρνήθηκαν να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους και κατέσχεσαν τον πλούτο άλλων εθνών που διατηρούνταν στα νομίσματά τους, γιατί θα έπρεπε άλλες χώρες να υποχρεωθούν να τις αποπληρώσουν και να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους; Η λογική γύρω από την νέα ηθική που εισάγεται έτσι.

 

Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή στο νέο οικονομικό σύστημα δεν θα περιοριστεί από τις υποχρεώσεις στο παλιό. Οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου μπορούν να είναι πλήρως συμμετέχοντες στο νέο σύστημα ανεξάρτητα από τα συσσωρευμένα χρέη τους σε δολάρια, ευρώ, λίρες και γιεν. Ακόμη και αν αθετούσαν τις υποχρεώσεις τους σε αυτά τα νομίσματα, αυτό δεν θα είχε καμία επίπτωση στην πιστοληπτική τους ικανότητα στο νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ένα νέου τύπου ΔΝΤ θα αναλάβει να παίξει τον χωροφύλακα μετά. Η ισχύς του σημερινού ΔΝΤ θα είναι ελάχιστη.

 

Έτσι προτείνεται κατ ουσία μια άλλη στρατηγική ανανέωσης του καπιταλισμού μέσω της δημιουργίας ενός νέου "ενάρετου" κύκλου δημιουργίας χρεών και νέου χρήματος (παραγόμενο από νέα χρέη) στον μισό πλανήτη. Ο άλλος μίσος, υπό το δολάριο, θα καταρρεύσει!

 

Η σύγκρουση αυτών των δύο στρατηγικών επιβίωσης/ανανέωσης του καπιταλισμού έγινε θερμή, κατ' αρχάς στην Ουκρανία, πυροδοτώντας μία νέα περίοδο ψυχρού πολέμου για την συνέχεια. Τα μεγάλα θύματα του, μέχρι τώρα: η Ουκρανία, το ευρώ και οι πολύ φτωχές χώρες του νότου, που αρχίζουν να βιώνουν τώρα σοβαρές επισιτιστικές κρίσεις, άρα τοπικές εξεγέρσεις τύπου Αραβικής Άνοιξης. Ο συμβιβασμός πλέον αδύνατος και η εξέλιξη της σύγκρουσης με ίδια αναμενόμενα αποτελέσματα μίας πυρηνικής σύρραξης χωρίς τα πυρηνικά.

 

Υπάρχει τρίτος δρόμος;;

 

Οι λογικές «Ιωβηλαίων» που έχουν προταθεί είτε από το WEF/G7 είτε από το Ευρασιατικό ανάλογο ως στρατηγικές¨ανανέωσης του καπιταλισμού» μέχρι την επικράτηση μιας νέας βελτιωμένης έκδοσης του νεοφιλελευθερισμού (η παλιά κατέρρευσε το 20), οδηγούν είτε στον αυταρχισμό κάποιων ανεξέλεγκτων κέντρων λήψης αποφάσεων (αλγόριθμοι ή διοικητικά συμβούλια ιδιωτικών πολυεθνικών, αδιάφορο) είτε σε ένα ακραίο διπολισμό στον πλανήτη, με άγνωστες επιπτώσεις από τις διαρκείς κρίσεις που δημιουργεί.

 

Οπότε τίθεται το ερώτημα: Υπάρχει άλλη λύση, μια άλλη παγκόσμια αρχιτεκτονική που δεν θα ολισθαίνει ούτε στην μία ούτε στην άλλη παγίδα;;

 

Η απάντηση είναι ναι, υπάρχει!

 

Προϋποθέτει όμως την κυριαρχία των κοινωνιών πάνω σε αποφάσεις συνεργασίας τους μέσω αποκεντρωμένων (decentralized) συστημάτων παραγωγής χρήματος, όχι αντικρισμένου με δάνεια, και των αντίστοιχων διαδικασιών συντονισμού τους για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων του πλανήτη, ξεκινώντας από κάθε τόπο.

 

Σοσιαλισμό δεν το λες αυτό, πάλι καπιταλισμός θα είναι. Αλλά ένας καπιταλισμός που εμπεριέχει τα σπέρματα και όλες τις αξίες όσων τον οραματίστηκαν και είδαν τα προηγούμενα πειράματα εφαρμογής του να καταρρέουν.

 

Άρα, και με δυο λόγια, όσα υπόσχονται οι τεχνολογίες, ιδιαίτερα αυτές που ωθούν την αποκέντρωση, οι blockchain και το web3.0 είναι ο τρίτος δρόμος που ακυρώνει και τους σχεδιασμούς των ελίτ στο Νταβός και τους αντίστοιχους της Ευρασίας, που απλώς κινούνται στην επανάληψη των προηγούμενων τριών δεκαετιών στον μισό πλανήτη.

 

Τότε και μόνο τότε, ένα γενικευμένο "Ιωβηλαίο" μπορεί να απελευθερώσει τον πλανήτη και τις δημιουργικές του δυνάμεις για την μάχη της επιβίωσης του από τα αποτυχημένα πειράματα του παρελθόντος.

 

Προϋπόθεση: Συν Αθηνά και χείρα κίνει.

Αλλιώς "σκάσε και κολύμπα στα χρέη σου! Διακοπές δεν θα έχεις.

 

Υ.Γ  Και με αυτή την τρίτη λύση..το ιδιωτικό χρέος διαγράφεται! Αλλά δεν καταρρέει το σύμπαν αφού το χρήμα έχει αντικατασταθεί από άλλο, νέου τύπου, με την λειτουργία των glocal συστημάτων λήψης αποφάσεων παραγωγής και διάθεσης του. Χωρίς νέα δάνεια.