ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Πέμπτη 26 Αυγούστου 2021

IDEF 2021:Τουρκικό ναυπηγικό πρόγραμμα

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Καθίστε και κάντε την σύγκριση με εμάς. Εξαιρετική, όσο και ανατριχιαστική, ανάλυση.


Γράφει ο Θεόδωρος Νικολοβγένης


Στον απόηχο της IDEF 2021, άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας πολλές πληροφορίες σχετικά με τα προγράμματα που τρέχουν οι τουρκικές εταιρείες κατασκευής οπλικών συστημάτων.

Στην παρούσα μελέτη, θα ασχοληθούμε με τις εξελίξεις στο ναυπηγικό πρόγραμμα του τουρκικού ναυτικού (TDK) όπως αυτές ανακοινώθηκαν από επίσημα χείλη.

Οι πρώτες προσπάθειες μας για τη σύγκριση των μέσων του ΠΝ και του TDK παρουσιάστηκε σε δύο συνέχειες:



Τα μεγάλα προγράμματα για το TDK είναι:

  1. Η τύχη του αεροπλανοφόρου Anadolu
  2. Το ναυπηγικό πρόγραμμα των φρεγατών Ι Class
  3. Το ναυπηγικό πρόγραμμα των φρεγατών Αεράμυνας Περιοχής (Α.Π) TF-2000
  4. Το ναυπηγικό πρόγραμμα των υποβρυχίων Reis Class
  5. Το ναυπηγικό πρόγραμμα των περιπολικών OPV 76
  6. Το ναυπηγικό πρόγραμμα των μη επανδρωμένων ταχυπλόων Ulaq.

Ας δούμε τις εξελίξεις για καθένα από αυτά:

TCG Anadolu (L-408):

Μετά την αποπομπή από τα F35, είχε ανακοινωθεί ότι το Anadolu θα επιχειρούσε με μη επανδρωμένα και ελικόπτερα. Το πρόβλημα της «μη συμβατότητας» των TB-2 με τις υποδομές του πλοίου θα λυθεί με την υλοποίηση του προγράμματος TB-3 από την εταιρεία του γαμπρού. Το TB-3 είναι στην ουσία ένα μεγάλο TB-2 (με σχεδόν διπλάσιο μεικτό βάρος απογείωσης) με αναδιπλούμενες πτέρυγες. Μάλιστα ο γαμπρός μετά της κουστωδίας, επισκεφθεί το πλοίο και δήλωσε στα τηλεοπτικά κανάλια ότι το project TB-3 θα είναι έτοιμο πριν τα τέλη του 2021.

Όμως, μετά την IDEF 2021 και τις δηλώσεις του αρχισυντάκτη ιστοσελίδας του αμυντικού χώρου πως τελικώς το Anadolu ΔΕΝ θα χρησιμοποιηθεί ως πλοίο μεταφοράς ΜΕΑ και ότι για αυτόν το σκοπό θα ναυπηγηθεί ένα δεύτερο, δημιουργήθηκε σύγχυση. Ο αρχισυντάκτης ανακάλεσε τις δηλώσεις του και διευκρίνισε πως το Anadolu θα φέρει ΜΕΑ, αλλά η ναυπήγηση του   TCG Trakya (του 2ου πλοίου της κλάσης) ακυρώνεται και στη θέση του θα ναυπηγηθεί άλλο μεγαλύτερο αεροπλανοφόρo με τη βοήθεια του Ην. Βασιλείου….. Δεσμεύθηκε μάλιστα, σύντομα να δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα συνέντευξη του Ισμαήλ Ντεμίρ που θα ξεκαθαρίζει τα πράγματα.

Καλλιτεχνική απεικόνιση της ράμπας του Anadolu καθώς και των TB-3 και MIUS.

Σχετικά με την επιχειρησιακή διάσταση και την τακτική χρησιμοποίηση του Anadolu θα ακολουθήσει νέα ανάλυση.

Φρεγάτες κλάσεως Ι

Στην πρώτη ανάλυσή μας είχαμε δημοσιεύσει την απεικόνιση της κλάσεως Ι η οποία ξεκάθαρα έδειχνε πως κάποια βασικά συστήματα θα ήταν από το εξωτερικό ενώ άλλα εγχώριας παραγωγής.

Ως γνωστόν, η πρώτη φρεγάτα της κλάσης έχει ήδη πέσει στο νερό και βάσει προγραμματισμού θα ήταν επιχειρησιακή το 2023. Όμως στις αρχές Ιουνίου, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να αποδεσμεύουν τους MK41 και το RAM για την F-515. Άμεσα οι γείτονες ανακοίνωσαν πως προχωρούν σε κατασκευή εγχώριων VLS, κάτι που όμως ήταν ήδη προγραμματισμένο κι αυτό αποδεικνύεται από την απεικόνιση της κλάσεως TF-2000 ( θα την δούμε πιο κάτω). Το γεγονός αυτό συντέλεσε στην ανακοίνωση από τον Ισμαήλ Ντεμίρ πως τα υπόλοιπα  τρία πλοία της κλάσεως Ι, θα παρατείνουν τη ναυπήγησή τους.

Το πρόβλημα με τους VLS, φαίνεται να είναι αρκετά μεγάλο για τους γείτονες κι αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός  ότι εξ’ αφορμής της IDEF 21,   προσέγγισαν τον Ιταλό υποδιευθυντή της MBDA προκειμένου να συζητήσουν την πιθανότητα προμήθειας CAMM-ER για τις φρεγάτες Gabya.

Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης τι σχέση έχουν οι Gabya με την Κλάση I. Υπενθυμίζουμε ότι στις τέσσερις από τις οκτώ Gabya που εκσυγχρονίσθηκαν (TCG Giresun, TCG Göksu, TCG Gediz, TCG Gökova) έχει τοποθετηθεί 8 cells ΜΚ-41, ενώ οι υπόλοιπες τέσσερις έμειναν με τον Mk 13 Mod 4 ο οποίος εκτοξεύει SM-1 και Harpoons. Συνεπώς, αυτή τη στιγμή το τουρκικό ναυτικό έχει 4 φρεγάτες με άγνωστο αριθμό Α/Α (τα γνωστά προβλήματα του SM-1) και τη νέα του κλάση, «στον αέρα».

Η πλώρη μη εκσυγχρονισμένης φρεγάτας κλάσης Gabya

Όσον αφορά τα RAM και Mk 15 Phalanx των νέων φρεγατών που και αυτά δεσμεύονται από το εμπάργκο, θεωρούμε ότι οι λύσεις είναι εντός των δυνατοτήτων της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και ότι σύντομα θα τις παρουσιάσουν.

Μακέτα του LEVENT (αντίγραφο του RAM) που θα φέρει πυραύλους Sungur που ήδη υπηρετούν ως Manpads ή εποχούμενα.
Το πρωτότυπο «Phalanx» της ΜΚΕ. Το συγκεκριμένο αποτελεί έκθεμα επίδειξης τεχνολογίας.

Από την έκθεση, ανακοινώθηκαν τα νέα τεχνικά χαρακτηριστικά των Ι.

Στα οποία δεν αναφέρονται λεπτομέρειες σχετικά με την ταυτότητα των συστημάτων επ αυτών και ειδικότερα των αριθμό των κελιών των VLS.

Πάντως, η λύση των κάθετα τοποθετημένων κανιστρών των HISAR- A/A+ παρουσιάστηκε σε μακέτα άλλου πλοίου (θα τη δούμε πιο κάτω) και ίσως αποτελέσει την έσχατη λύση.

Τα πλοία Αεράμυνας Περιοχής TF-2000

Εδώ υπάρχουν πολλές ειδήσεις. Ο Ισμαήλ Ντεμίρ τόνισε στα Μέσα, ότι το πρόγραμμα συνεχίζει και ΔΕΝ έχει αναβληθεί.

Το σχεδιάγραμμα των TF-2000 που είχαμε δημοσιεύσει στο προηγούμενο άρθρο μας, το οποίο παρουσιάζει ξεκάθαρα ότι ο προγραμματισμός εξαρχής προέβλεπε τουρκικής κατασκευής οπλικά συστήματα και αισθητήρες πλην του κυρίου πυροβόλου και των ραντάρ πλεύσεως. Απ’ το σχεδιάγραμμα αυτό αποδεικνύεται ότι η απόφαση για κατασκευή εγχώριου VLS ΔΕΝ προέκυψε από τις αμερικανικές κυρώσεις.

Το εκτόπισμα από τους 7.000 τόνους ανέβηκε στους 8.500 και πλέον ομιλούμε για Destroyers.

Όλα τα απάρτια θα είναι εγχώριας κατασκευής και το σκαρί περιλαμβάνει όλες τις νέες φιλοσοφίες όπως χώρο μεταφοράς 20’ container, UUVs/USVs, τέσσερα Ribs κ.α

Ο οπλισμός θα περιλαμβάνει ένα κύριο πρωραίο πυροβόλο των 127mm, 64πλό εγχώριας κατασκευής  κάθετο εκτοξευτή βλημάτων ο οποίος θα μπορεί να βάλει Α/Α βλήματα (μάλλον όλη τη γκάμα της οικογένειας  Hisar A/O/U ) καθώς και βαλλιστικά βλήματα Gezgin, 16 Atmaca, εκτοξευτή πυραύλων Umtas, Gökdeniz close-in weapon system, εγχώριας κατασκευής τορπίλες, τηλεχειριζόμενους σταθμούς οπλισμού (μάλλον 35 mm) και Laser Nazar.

Το σύστημα Laser Nazar, το οποίο έχει σχεδιαστεί να φέρεται επί πληθώρας φορέων. Εδώ η αυτοκινούμενη έκδοση.

Το Radar του θα είναι τεχνολογίας AESA, και θα διαθέτει όλους τους αισθητήρες που απαιτούνται για ένα πολεμικό πλοίο.

Αυτό που μεταβάλλεται είναι ο αριθμός των πλοίων που θα ναυπηγηθούν ο οποίος  από επτά έγινε τέσσερα. Το χρονοδιάγραμμα παρέμεινε το ίδιο, με το πρώτο πλοίο να παραδίδεται το 2027.

Εκσυγχρονισμός φρεγατών κλάσεως Barbaros

συνεχίζεται κανονικά.

Τα περιπολικά OPV 76

Δεν ανακοινώθηκε ο ανάδοχος του προγράμματος για το περιπολικό ανοιχτής θαλάσσης OPV αλλά εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η κάτωθι φωτογραφία από το περίπτερο της ASFAT όπου πίσω από τους επιφανείας – επιφανείας υπάρχουν τέσσερα κάνιστρα Α/Α πυραύλων Hisar, τοποθετημένα κάθετα.

Υποβρύχια Reis Class

Το πρόγραμμα συνεχίζει κανονικά.

Μη επανδρωμένο ταχύπλοο Ulaq

Στην έκθεση ανακοινώθηκε πως ξεκίνησαν οι δοκιμές των έκδοσης ανθυποβρυχιακού πολέμου που φέρει τορπιλοσωλήνες.

Καταληκτικά μπορούμε να πούμε ότι το πρόβλημα με τα αεροσκάφη για το Anadolu αλλά κυρίως των Α/Α εκτοξευτών για το στόλο, είναι μείζονα. Οι γείτονες ουσιαστικά δεν έχουν πολλές επιλογές για τους εκτοξευτές. Ο χρόνος ειδικά για την κλάση I είναι ασφυκτικά πιεστικός, για την TF-2000 όχι και τόσο.

Θα αναμένουμε τις εξελίξεις

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: