ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΡΥΠΤΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (Για αρχαρίους)

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΡΥΠΤΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (Για αρχαρίους)

 

Όλα ξεκίνησαν όταν ανακαλύψαμε στην γειτονιά στην δεκαετία του 80 ότι ο κυρ Τάκης ο μπακάλης έδινε αντί για ρέστα δραχμές, καραμέλες βουτύρου. (Αυτό σήμερα λέγεται token-ization μιας αξίας).

 

Και αμέσως πλακώθηκε όλη η μαρίδα της γειτονιάς να το παίζει πρόθυμη για θελήματα για ψώνια. Τα ρέστα τα επιστρέφαμε φυσικά αλλά οι καραμέλες μας έμεναν ως δίκαιη αμοιβή, ως ένα αποδεικτικό εργασίας, που είχε μία αξία.

(Αυτό σήμερα λέγεται mining και απαντάται στα αρχαία "κρυπτονομισματα" πρώτης γενιάς τύπου bitcoin. Σήμερα όλοι αρκούνται σε ένα αποδεικτικό εξουσίας-proof of authority, Κάτι σαν να πιστεύουμε όλοι ότι ο κύριος Τάκης πράγματι έχει 1000 καραμέλες και δεν θα τις ρίχνει στην αγορά χωρίς αντίκρυσμα κάποιο θέλημα Πάνω σε αυτήν την συλλογική αποδοχή εμπιστοσύνης, στηρίχθηκαν και όλα τα παρακάτω. Εμπιστευτήκαμε ως authority τον κυρ Τάκη. Αλλά αξία στο όλον έδινε τότε το δικό μας παιχνίδι).

 

Σύντομα ανακαλύψαμε την ανταλλακτική αξία της καραμέλας βουτύρου. Και άρχισε το παζάρι: 2 καραμέλες για ένα χαρτάκι συλλογής από γκοφρέτες , 5 αν ήταν σπάνιο, 40 κομμάτια για 5 ετικέτες από Χλωρίνη Κλινεξ, που ανταλλάσσονταν με ένα επιτραπέζιο παιγνίδι από τον κύριο Τάκη ή από το ψιλικατζίδικο της κυρίας Μαρίας, κλπ

(Η αντίστοιχη έννοια λέγεται σήμερα ανταλλακτική οικονομία και εξυπηρετείτε ανταλλάσσοντας ψηφιακά tokens, τα κρυπτονομίσματα δηλαδή, που όμως δεν είναι ούτε κρυφά ούτε νομίσματα. Ψηφιακά πάγια λογίζονται εντός της ΕΕ και φορολογούνται μόνο όταν ξαναανταλλαχθουν από "καραμέλες' σε "δεκάρες').

 

Για να μην κάνει κανένας όμως τον πονηρό και αρχίζει να ρίχνει στην αγορά της γειτονιάς καραμέλες από άλλο μπακάλη, που μπορεί να ήταν τίποτα ληγμένες και στα σίγουρα εκτός του δικτύου εμπιστοσύνης μας, τις αριθμήσαμε όλες. Από το 1 έως το 1000. Κάθε δε συναλλαγή με αυτές την καταγράψαμε σε ένα τοίχο μιας μάντρες για να ξέρουμε τι μας γίνεται,. Ιδέα του Νίκου μεγαλοφυής, ο οποίος αργότερα έκανε καριέρα πληροφορικαριου με αυτήν. Η λίστα ήταν ορατή σε όλους και δεν ανήκε σε κανένα μας. Αν κάποιος πονηρός πήγαινε να γράψει συναλλαγή που δεν έγινε η να ρίξει καραμέλες-μαύρα στην αγορά, το βλέπαμε και πέφτανε καρπαζιές.

(Όλα αυτά σήμερα γίνονται πιο εύκολα με κάτι τεχνολογίες του Νίκου που τις λέει blockchain. Καταγράφουν και ελέγχουν αυτόματα την γνησιότητα όλων των συναλλαγών από tokens σε ένα Γενικό Καθολικό συναλλαγών που λέγεται LTO. Στο ίντερνετ όλα αυτά, δεν χρειάζεται καμία τράπεζα υπό τον Στουρναρα να χρεώνει νταβατζιλίκια).

 

Είχαμε όμως και την Θούλα στην γειτονιά, που άλλαζε δόντια πολύ πριν μπούμε εμείς στον κόπο, Η Σούλα, που λάτρευε τις καραμέλες ( αργότερα μανικουριστ- πατικουριστ με δικό της μαγαζί, σήμερα) αντάλλαζε ένα φιλάκι με μια καραμέλα βουτύρου. Ήταν και ομορφούλα, το αποτέλεσμα: η έλλειψη ρευστού στην "αγορά" μας, η λαιμαργία της Σουλας τους ανέβαζε την ανταλλακτική αξία! Σπάνιες οι βουτύρου, τα θελήματος δεν κάλυπταν την ζήτηση, έφτασαν 4 τα χαρτάκια ΜΕΛΟ για μια καραμέλα. Όποτε αποφασίσαμε να φτιάξουμε και ένα δεύτερο νόμισμα ανταλλαγών με άλλη δική του αρίθμηση ίδια τα υπόλοιπα με το πρώτο, μετά από ειδική συμφωνία με τον κυρ Τάκη,, που έβλεπε και αυτός να του μένουν αδιάθετα οι Κλινεξ που χύναμε στους καμπινέδες για να μαζεύουμε γρήγορα ετικέτες. Κάθε φορά που μας έδινε επιτραπέζιο, μπόνους και 10 καραμέλες φράουλας η συμφωνία μας. 

 

Και έτσι η γειτονιά απέκτησε και δεύτερο νόμισμα, ανταλλάξιμο με καραμέλες ή με φιλάκι, Αλλά αυτό κυκλοφορούσε με καραμέλες φράουλα που τις προτιμούσε καλύτερα η Σουλα. Τις έτρωγε έναντι της παροχής μιας υπηρεσίας της.

(Τέτοια "κρυπτονομισματα" λέγονται σήμερα utility tokens, Είναι αυτά που ετοιμάζει τώρα πχ ο Μυτιληναίος για να πουλάει ρεύμα ΑΠΕ γνήσιο. Όχι όπως τώρα μαϊμού από τα πυρηνικά του Κοζλοντούι που πουλάνε κάτι άλλοι, λέει. Η διαφορά τους: τα utility tokens "καίγονται" μετά την χρήση τους και δεν κυκλοφορούν άλλο. Τα τρώει μια ηλεκτρονική Σουλα).

 

Το αντίστοιχο ανταλλακτήριο καραμελών βουτύρου με φράουλα ήταν ιδέα που δεν την πιάσαμε τότε. Σίγουρα θα είχε κάνει διαφορετικά άλλη καριέρα μετά ο Μιχαλάκης και δεν θα βρισκόταν τώρα στην φυλακή στην Νέα Υόρκη για χειραγώγηση αγοράς και ξέπλυμα μαύρου χρήματος κάνοντας τον χρηματιστή στην αγορά κάτι future&options, λέει, τρέχα γύρευε τι είναι αυτά.Κάτι που να τρώγεται πάντως δεν είναι....

 

Μεγαλώσαμε φυσικά, ξεχάσαμε την οικονομία της καραμέλας, κάναμε σπουδές, κάποιοι οικογένειες και παιδιά όχι όλοι και όλες. Μπήκαμε στην εποχή του Σημίτη και τα δάνεια και τα ξεπατώσαμε. Κατοικίας πρώτης, εξοχικής, καταναλωτικά και διακοποδανεια, ζωή και κότα. Μέχρι που μας φάγανε τα πίτουρα όταν έσκασαν κάτι αλλά δάνεια στο Αμερικα το 08 και μας πήραν τα σκάγια εδώ το 10. Γιατί κανείς δεν μας είχε ποτέ εξηγήσει πόσο χρήμα αεράτο κοβόταν με κάθε διακοποδάνειο ανάμεσα στις Τράπεζες για να κινείται ο καζίνοκαπιταλισμός της αγοράς του Μιχάλη .

 

Και έτσι φτάσαμε αισίως στο 21 χωρίς καραμέλες και χωρίς φράγκο στην τσέπη επειδή ακόμα πιστεύουμε ότι το χρήμα του κόλπου Νίξον το 71 είναι κάτι πραγματικό. Και επειδή δεν βάζουμε το μυαλό μας να δουλέψει για να φτιάξουμε πάλι δίκτυα κατανεμημένης εμπιστοσύνης. Όπως τότε με τις καραμέλες βουτύρου στην γειτονιά, Χωρίς αυτά, δεν γίνεται τίποτα! Έτσι είναι ορατός ο κίνδυνος το 21 μας θα παραπέμπει στο μέλλον πάλι σε κάτι γρόσια.