Πίστευε στα φρούτα της ερήμου. Φορούσε το δαχτυλίδι του σκότους.
Πάμε, είπε. Τα καλά νέα σταμάτησαν στην Ναζαρέτ.
Ο Γαβριήλ το πιο αγγελικό μας κατοικίδιο. Δώρο της οδού Ερμού.
Πάντα έλεγα είσαι η επωδός των βορείων αλχημιστών.
Αι χήναι του καπιτωλίου κατεσφάγησαν ανηλεώς ερήμην όλων των πολιτικών.
Το αιθερικόν είκοσι έδενε εις την πολυθρύλητον χαίτη του Βουκεφάλα.
Ποιος πλένει τα εφηβικά εσώρουχα του πολιτισμού;
Οι γοεροί οβελίσκοι του μακάβριου Ισλάμ.
Ρομαντκοί μετανάσται μιας αυθορμήτου ειδωλολατρίας;
Άρα η σοφία ανοίγει δρόμους, η πολιτική υπονόμους, η θρησκεία τάφους.
Το μυαλό βόσκει στα άυλα λιβάδια των θεών. Μέρα και νύχτα ο ίδιος αίλουρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου