ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :
ΑΧΤΑΡΜΕΙΣ (Τι θα συζητούσαν οι Αριστοφάνης και Τσιφόρος αν βρίσκονταν τώρα για κανένα ουζάκι για κάτι Μαλάμες και έναν Μαραβέγια)
(Τσιφόρος): Μου λένε μάστορα ότι ήταν στα χρόνια σου μια εποχή που η Αθήνα ήτο πολύ λοκνταουνιασμένη. Είχαν πλακώσει, λέει, κάτι ημιάγριοι Πελοποννήσιοι, σαν αυτούς που βλέπεις τώρα να βγάζει ο ένας το μάτι του άλλου στην Γη της Ελιάς, και σας είχαν στριμώξει άσχημα.
Είχε βέβαια προηγηθεί, μου λένε, ένας Αλκιβιάδης, κάτι σαν ΓΑΠ της εποχής να πούμε, και σας είχε παρασύρει με ένα "λεφτά υπάρχουν στην Σικελία" σε μια καταστροφή. Χάσανε, λέει μετά η ιστορία, οι Αθηναίοι σου εκεί στρατό και στόλο και μείνατε με τα λιανοντούφεκα. Μοιραίως, όπως συνήθως είθισται να γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, πλάκωσαν μετά τα μνημόνια και τα lockdowns.Από την μια μεριά οι Σπαρτιάτες που σας ανάγκασαν να κλειστείτε στα Μακρά Τείχη και από την άλλη οι Πέρσες, το τότε ΔΝΤ της εποχής.
Καλά μου τα λένε ή φήμες από τα πετσιασμένα μου-μου-ε μάστορα ή fake news μας αμολάνε πάλι;;
Αριστοφάνης): Ορθώς ομιλείς την ιστορία των ημερών μου αν και καθήμενος. Για συνέχα το όμως μόρτη για να δω που το πας.
(Τσιφ) Κατά τας γραφάς που βρήκαμε σκόρπιες εδώ πάρα πέρα και τις συγκολλήσαμε με σιλοτέιπ για να βγαίνει νόημα, λέει μετά ότι εγκαταλείφθηκαν τα χωράφια, που τότε έφταναν μέχρι τον κόμβο Καλυφτάκη, στις Αχαρνές, λίγο πιο κάτω από το Μενίδι, και άρχισαν να την βγάζουν οι δικοί σου οι Αθηναίοι με λιτότητες και ξερά σύκα. Και χούφτες κόκκινη πιπεριά το χειμώνα για ζέσταμα γιατί σας έκοψαν οι Μεγαρείς, λέει, τους αγωγούς βάζοντας έναν δικό τους να κάνει σαμποτάζ στα ξύλα.
(Αριστοφαν) Ναι, το ενθυμούμαι αυτό καλώς, έτσι εγένετο. Και εμείς για να τους τιμωρήσουμε τους βάλαμε πλαφόν στα ξύλα τους. Τι ωραίαι εποχαί...
(Τσιφ) Και αυτοί τι κάνανε;;
(Αριστοφαν): Σε αυτές τις περιπτώσεις η τέχνη του πολέμου, την ξεύρεις νεαρέ, αυτή που την κοπιάρισε από ημάς εις Κινέζος, Σουν Τσου με το όνομα και την έκανε best seller για τους γιαπηδες της Wall Street;; Αυτή!
Αυτή η τέχνη έγραφε πάρα κάτω ότι έπρεπε να παιχτεί η βαριάντα:
"Θετε τάλαντα και χρυσό για να κάνετε πάλι οικονομία;;" Μας έλεγαν οι Μήδοι;; Να παραδοθείτε στους Σπαρτιάτες, που ξέρουν να κάνουν ανάπτυξη, ήτο η επωδός των διαβουλεύσεων. Όπερ ξεχάστε δημοκρατιες,στόλους, Συμμαχίες και EastMed, όπως και τα κοιτάσματα του ασημιού στο Λαύριο. Αυτά δικά μας, μέχρι να ξεχρεώσετε το δάνειο κατα το 2060μΧ και μετά βλέπουμε.
(Τσιφ): Και εσύ που ήσουν με τους Σπάρτα γερά με τσαμπουκά, τι έκανες τότε παππού;;
(Αριστοφαν): Το παπί! Τι ήθελες να κάνω αφού είχα υπογράψει ο βλαξ μνημόνιο με τους παραγωγούς μου, μια Χώστον Μπρος, δεν θα τους ξέρεις, να γυρίσω ακόμα επισόδεια για τρείς ακόμα κωμωδίες, παρ όλο που η κατάστασις έβγαζε μάτι ότι ήταν τρε τραζικ.
Βλέπεις ήτανε ζόρικη η απόφαση να κάνουν κάτι τέτοιο οι Αθηναίοι. Και έμεναν και το συζητούσαν στην Αγορά, αλλά απόφαση δεν έβγαζαν. Πλάκωσαν και κάτι ιοί μετά, λιμοί και λοιμοί, "πες και εσύ Σωτηράκη τι να κάνουμε" τότε δεν είχαμαν, μπάχαλο εν γένει η κατάσταση.
Και τότε τους ξεφύτρωσα και εγώ έναν αγρότη από το Μενίδι, Δικαιοπολις με το όνομα, και τον έβαλα, ας όψεται το συμβόλαιο, να κάνει το αδιανόητο: Τον έστειλα και υπέγραψε, ο μπαγασας, ατομική συνθήκη ειρήνης με την Σπάρτη, μπας και το σώσει. Και αυτός πήγε.
Φυσικά και δεν έσωσε τίποτα. Εκτός από την υστεροφημία μου, και που έγινε έκτοτε μόδα ανά τους αιώνας ως τρόπος λύσης προβλημάτων και σας πήρα στο λαιμό μου με τις ατομικές ευθύνες. Ελπίζω να μου το συγχώρεσαν...
(Τσιφ): Ναι, σ'χωρεμένος είσαι παππούλη και ας μην σε μνημονεύει κανείς πλέον στα ψυχοσάββατα στην λίστα Πετσα "υπερ ζωντων- υπέρ αποθαμένων. Ο καθείς τώρα είναι για την πάρτι του και Γαία πυρί μειχθητω για το τι να κάνουν οι υπόλοιποι.
(Αριστοφαν): Σώπα ρε, δεν σε πιστεύω! Είχα τόσο σουξέ;;
(Τσιφ): Τόσο και που είσαι ακόμα να λες! Τώρα είναι πάλι στα πάνω τους κάτι απόγονοι του Δικαιόπολη σου, οι Αχταρμείς. Και αυτοί δεν λένε και κάνουν τίποτα πολύ διαφορετικό.
Ψωνίζουν λιπάσματα και φυτοφάρμακα ένας ένας, από τον κουμπάρο που τους δίνει και πίστωση, και δεν νοιάζονται που έτσι τα πληρώνουν με καπέλο 200% απ' όσο κάνουν στην Εσπερία. Θα έρθει, λέει, τον Οκτώβρη η επιδότηση επί των ιστορικών δικαιωμάτων, και θα την βγαλουσιν Άσε τους κουτόφραγκους τα ψωνίζουν φτηνότερα τα λιπάσματα από κάτι συνεργατικά συστήματα agrologistics λέει, από εκεί που πουλάνε και την πραμάτεια τους όχι χύμα. Του διαόλου πράγματα δηλαδή, κομμουνιστικά. Εμείς πάππου προς πάππου Εθνικό Συνεγιαρμό ψηφίζουμε.
Αχταρμάς γενικώς επί του τι συμφέρει και τι τελικά πράττουν.
Ζόρισαν όμως τα πράγματα πάλι πολύ τώρα. Έβαλαν πάλι την Ευρώπη στην μέση στην πρέφα ο Μπάιντεν και ο Πούτιν και τις παίρνουν πάλι όλα τα καπίκια, ίδια κατάσταση τότε με τσι Μήδοι, την ξέρεις. Το αέριο στα ύψη, στα πιο ύψη και τα λιπάσματα που φτιάχνονται με αυτό, να διαμαρτυρηθούμε λέει, καλή η εποχή, δεν έχει μέχρι τον Μάρτη και πολύ δουλειά στα χωράφια. Να πιούμε και κανένα τσίπουρο στον κόμβο της Νίκαιας, μην πάει χαμένο το νεο καζανισμα.
Αλλά όσο κάνει ο καθένας ατομικές συμφωνίες αλά Δικαιοπολις με τον κουμπάρο, προκοπή δεν υπάρχει και μην το ψάχνεις! Δεν κατάλαβαν τα ζαβά τι πάθανε τελικά οι Αθηναίοι σου, τότε που τελικά ενέδωσαν στους εκβιασμούς alles tsizamen και κατά μόνας, και δεν έχουν σηκώσει κεφάλι από τότε και μας ταράζουν συνεχώς στους Μελανές Ζωμούς και στο μπούκοβο για ατομική θέρμανσις.
Κομπρί μεσιέ ή θες να βάλω τις φωνές να ακουστούμε μέχρι τας Εκάλας και μας πάρουν πρέφα εκείνοι οι Αχταρμείς και σε κόψουν και εσένα τελικά από καμία λίστα δανείων του Αναπτυξιακού και και μας τρελάνουμε μετά μόνο με εκείνες τις σαπουνόπερες του Ευρυπίδη directed by Lignadis πάλι, ξερωγώ
"Μαλάμας ήταν ο Μαραβέγιας να μη τα πάρει αφού μπορούσε και του τα δίναν;;" συνεχάνε και λένε τα βλαμμένα...
(Δεν ξέρω πως κατέληξε η σχετική συζήτηση του δημοκρατικού Τσιφόρου με τον παππού Αριστοφάνη, του Αριστοκρατικού Κόμματος, πίνοντας εκείνα τα ούζα και το σχετικό τους debate επί του θέματος. Γίνονται ακόμα ιστορικές έρευνες επί αυτού. Θα σας ενημερώσω σχετικώς όταν μάθω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου