ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Γ΄(19 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Γ΄( 19 ) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1)  Αγάπη για τον πάσχοντα άνθρωπο δεν σημαίνει και αγάπη για την αρρώστια του. Ούτε και το κακό θεραπεύεται απ’ το μείζον κακό.        

2) Αλλά και ούτε πλούτος, εργασία, ευσέβεια εγγυώνται την ευδαιμονία. Πολλά γαρ τα της μοίρας και τύχης αδιάγνωστα αίτια και αι ανυπολόγιστοι αφορμαί.

3) Η ευσέβεια συγκεκριμένα, καλή μεν πλην όμως κρύβει πολλή αφέλεια, δουλοπρέπεια και μοιρολατρία, πολλή εκμετάλλευσι και υποκρισία.  

4) Πολλά τα παράλογα και τα θαύματα. Κάνουν και η συνήθεια και η διαφήμισι τα δικά των. Και τα πιο άγια λόγια καίγονται χωρίς έργα.

5) Όπως οι απόστολοι της αγάπης για παράδειγμα. Τί κι αν έχουν για σημαία των την ταπεινότητα; Διαψεύδονται χονδρά όταν διεκδικούν φανατικά την αποκλειστικότητα, την μοναδικότητα της ορθότητος.

6) Όταν τα θρησκευτικά πρότυπα και σύμβολα που τιμάς και προσκυνάς δεν σε κάνουν καλύτερο πολιτικό όν και άνθρωπο αλλά μάλλον χειρότερο. τότε είτε αυτά λένε ψέμματα προς εσέ είτε εσύ προς αυτά.

7) Παρεμπιπτόντως, νοείται άγιο πνεύμα όπως και αγία σοφία; Είναι ακυρολεξία, αδόκιμος έκφρασις. Πνεύμα και σοφία γαρ ως η ουσία του θεού εξαγιάζουν, δεν εξαγιάζονται. Από ποιον να εξαγιασθούν αφού δεν υπάρχει ανώτερον τι του θεού;

8) Άγιο πνεύμα και αγία σοφία είναι μόνο ένα νοθευμένο αντιπνεύμα και μια νοθευμένη δουλεύουσα αντισοφία που εξυπηρετούν ταπεινάς σκοπιμότητας και συμφέροντα και οπωσδήποτε ούτε την αλήθεια ούτε την ελευθερία του ανθρώπου.

9) Αλλά ποιος μπορεί να τα βάλει με την αυθεντία και τον νόμο; Έλα ντε! Έτσι το παράλογο θα νικά για όσο κλέβει την δύναμι της αλήθειας και της λογικής και ο άνθρωπος το υιοθετεί. Κι όσο συνεχίζεται αυτό ο άνθρωπος δεν θα ξέρει ούτε τί προσκυνά ούτε τί ψηφίζει.

 10) Η συνείδησι πάντως επιτάσσει: Μη λερώνεις την ψυχή σου. ¨Κι αν την ζωή σου δεν μπορείς να την κάνεις όπως θες, τουλάχιστον μη την εξευτελίζης.¨  καθώς έφα και ο ποιητής. Χα! Όλο και κάποια ουρά αγέλης προσκυνητών θα έκανε αυτός χάζι.   

 11) Δούλοι παντού. Την μισή ελευθερία και ηθική υγεία του χάνει και ο μισθωτός δούλος-υπάλληλος. Καλή η δουλειά, κρύβει όμως κι αυτή πολύ άγχος, δουλεία και εκμετάλλευσι. Απ’ το ένα άγχος της επιβιώσεως στο άλλο για ένα εξησφαλισμένο σκυλίσιο μέλλον και μια βιώσιμη οικογένεια.

12) Αλλά και οι υψηλόβαθμοι πολιτικοί και θρησκευτικοί κηφήνες δεν εξαιρούνται Θέλουν να ζήσουν κι αυτοί. Αλλά έχουν το πιο ανθυγιεινό και ψυχοφθόρο επάγγελμα. Επάγγελμα που απαιτεί συνείδησι εν διαρκή καταστολή.  γι αυτό και αι απολαβαί των τόσο υψηλαί που μόνο με αυταί της εθνοπροδοσίας συγκρίνονται.

13) Λέξεις και έννοιαι πώς σφάζονται κανονικά στα στόματα των δημαγωγών, εις τον βωμό της πνευματικής γραφειοκρατίας! Μετά αυτό που ακούγεται μετά δεν είναι πνεύμα αλλά βρικολακιασμένα δόγματα και συνθήματα διαταγών.  Του τύπου ¨ένα το κόμμα¨ όπως κι ¨ένας ο θεός.¨

14) Η εξουσία πάντως, ό,τι και να είπωμε, η ιδέα της, είναι κάτι ιερό και σεβαστό ίσως επειδή είναι μια εκ των ιδιοτήτων του θεού. γι αυτό και ο λόγος της είναι μαγικός, πειστικός και υποβλητικός. Άλλο τώρα, αν οι υπήκοοί της την θεωρούν καταραμένη. (και δικαίως αφού ανθρωπίνως γίνεται συστηματικά απάνθρωπος κατάχρησις αυτής.)

15) Ο θεός έδωσε στον άνθρωπο μια δύσκολη και ενδιαφέρουσα ζωή αλλά και όλα τα μέσα όπως ανταπεξέλθη γενναία σ’ αυτή. Τα μέσα όχι όμως και τα μέτρα χρήσεως των μέσων αυτών. Αυτό είναι του ανθρώπου δουλειά, επιλογή και ευθύνη και όπου ο θεός δεν ανακατεύεται.

16) Άλλωστε γι αυτό υπάρχει και το κακό. Χωρίς αυτό δεν θα είχε ανάγκη ο άνθρωπος από μυαλό για να το πολεμήση. Θα μεγάλωνε σαν το δένδρο. Επειδή γι αυτό γεννήθηκε: Είτε να γίνη πνευματικός και αγγελικός νικώντας το κακό ή θηρίο και δούλος ηττηθείς απ’ αυτό.

17) Μέτρον, ισορροπία και αρμονία αφοπλίζουν το κακό και σώζουν τον άνθρωπο. Όπως και η συνείδησι, η ασίγαστος φωνή της κρίσεως του θεού μέσα του που μαστιγώνει τις κακίες του και επιβραβεύει τις αρετές του.

18) Γι αυτό ταπεινώθητι, άνθρωπε, πριν ή σε ταπεινώση το απροσδόκητο. Αγωνίζου πριν σε παγιδεύση το ασύλληπτο.  Δεν υπάρχει συλλογική αθωότης και απαλλαγή. Εδώ κρίνονται όλοι και ο καθείς έχει χώρια την ψυχή του. Ο ταπεινός υψωθήσεται γιατί δεν χρωστά σε κανένα θεό, και ο υψωθείς ταπεινωθήσεται γιατί χρωστά σε όλους.

19) Υπάρχουν πολλά προς αναστύλωσιν και αναμόρφωσιν όταν οι Έλληνες συν θεώ έλθωσι εκ νέου εις τα πράγματα. Όταν μια απρόβλεπτος και απροφήτευτος Αποκάλυψις της δίας Μνημοσύνης θ’ αφυπνήσει λυτρωτικά και πάλι τα αρχαία έθνη και την αρχαία συνειδητότητα.

20) Τότε μια άχρονος αιθερική μουσική, μια υπερουράνια διδασκαλία, θα πρυτανεύσει και θα γοητεύσει. Ευ γένοιτο.