ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ (20)

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Γράφει ο ΛεξιΘήΡ :

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (20) 

1)  Διατί αι φρένες των αρχαίων τοποθετούνται εις το διάφραγμα;

2)  Λέγεται και ατασθαλία.

3) Αρετή πώς ετυμολογείται και ποια η αρχική σημασία της;  

4) Αέναος, τί ακριβώς σημαίνει;

5)  Αυτός ¨γλάρωσε¨ λέμε. Πόθεν προήλθε η παρεφθαρμένη αυτή λέξις και η σημασία της.

6) Ποια αρχαιοελληνική λέξι υποκρύπτουν τα παρεφθαρμένα ¨μεράκ-ι¨ και ¨μερακ- λής;¨

7)  Σωτηρία και βοήθεια: ποια τα συνθετικά αυτών των  λέξεων;

8)  Αγαθός: Πώς ετυμολογείται;        

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (19) ΕΔΩ. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.   

1)   Ίνα ως έδρα της σκέψεως και της λογικής η φρόνησις αυτή (φρένες) επιτηρή καλύτερα το θυμοειδές-συναίσθημα (καρδιά). Διότι όταν τοποθετείται όπως τώρα η έδρα αυτή εις την κεφαλήν η εποπτεία αυτή ασκείται, εκ του μακρόθεν και άρα πλημμελώς, με αποτέλεσμα τον ευτροφισμόν κυρίως του θρησκευτικού συναισθήματος εις βάρος του μέτρου και της ψυχοπνευματικής του ανθρώπου ισορροπίας και σταθερότητος.

2) Η παρεφθαρμένη της ¨ατσαλιά.¨

3) Αρετή όπως αρε(σ)τή.

4)   αέναος. ο αεί +νέος.

5) ¨γλαρώνω¨ (=μαλακώνω στην όψι προ του ύπνου) < ιλαρώνω, ιλαρός και χ-λιαρός, χ-λ-ωρός (= μαλακός επί φυτών).

6) ¨μεράκι ¨ (και μερακ-λής) εκ του ¨ ίμερος,¨ > ιμεράκι > μεράκι.

7)  Σωτηρία < σώον + (δια) τηρ-ώ τινα. βοήθεια < εις βοήν(έκκλησιν βοηθείας)  + θέ-ω (σπεύδω).

8)  Αγαθός,  ο άγα-ν +  θ-ελκτικός, ο αξιαγάπητος.