ΓΙΑΤΙ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ ΤΑ ΔΆΣΗ MAΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ 25 ΧΡΟΝΙΑ.
ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
Με την απογραφή Δασών μιλάμε για 49,3% ποσοστό δασοκάλυψης της Χώρας, που μεταφράζεται σε 65 εκατομμύρια στρέμματα με 25,4% βιομηχανικά και 23,9% μη βιομηχανικά δάση. Σε αυτά, αν προσθέσουμε βοσκότοπους, βραχώδεις εκτάσεις, αλπικές ζώνες και τα ορεινά ύδατα (16% συνολικά) συμπεραίνουμε ότι πάνω από 65% των εδαφών της Επικράτειας πρέπει να τα διαχειρίζεται και προστατεύει η Δασική Υπηρεσία, δηλ. 85 εκατ. στρέμματα.
Η συμμετοχή στο παραγόμενο ΑΕΠ αυτών των εκτάσεων, λόγω της συστηματικής εγκατάλειψης των περίπου 120 δασικών χωριών μετά τον Εμφύλιο, βρίσκεται σήμερα κάτω από το 0,6%.
Και ακριβώς πάνω σε αυτό, στηρίζεται και όλη η νεοφιλελεύθερης λογικής συνειδητή προσπάθεια υποβάθμισης-συρρικνωσης κάθε τι δασικού, που ξεκίνησε το 95. Κατ αρχάς με την σταδιακή υποβάθμιση του ρόλου της Δασικής Υπηρεσίας αλλά και , για να αναπτυχθούν στα καμμένα άλλες πιο "αποδοτικές" χρήσης γης.Οικόπεδα, γεωργική καταπάτηση, καζίνο, σκουπιδότοποι, ανεμογεννήτριες, τα ξέρετε.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η δασοκτονικές πολιτικές, που η επαναφορά τους ήταν το ΠΡΩΤΟ μέλημα της σημερινής κυβέρνησης με τον νόμο για τις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ, την διακοπή της σύνταξης του κτηματολογιου κλπ δεν είναι κάτι καινούργιο.
Χαρακτηριστική είναι η 164/1883 απόφαση του Αρείου Πάγου σε συζήτηση για το αν επί βλάβη ή φθορά δάσους έχει εφαρμογή ο Ποινικός Νόμος. Τοτε το ανώτατο δικαστήριο απεφάνθη αρνητικά με την αιτιολογία ότι «η συντήρηση των Δασών δεν ενδιαφέρει το κράτος». Ενώ ο αρμόδιος Υπουργός κραύγασε τότε «Χρήματα θέλω και όχι δάση».
Αυτή η τόσο "σύγχρονη" αντίληψη, είναι το αποτέλεσμα μιας "συνταγής" διακυβέρνησης που εισηγήθηκαν οι Βαυαροί σύμβουλοι, του Όθωνα το 1848. Για να μπορέσει ο νεαρός να αποκτήσει κάποια λαοφιλία, πρότειναν δυο "κανόνες".
1. Πρότειναν την συνταγή: "καμία έως ελάχιστη φορολογία στους αγρότες (που τότε ήταν η πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα και είχαν δικαίωμα ψήφου-σε αντίθεση με την υπόλοιπη τότε Ευρώπη). Όλα τα λεφτά του κράτους στην ανώτερη τάξη να τα κάνει ανάπτυξη ανεξέλεγκτα και, τα μεσαία και εργατικά στρώματα που μοιραία έτσι θα έπρεπε να υπερφορολογηθούν, άσε τους να κάνουν ότι παρανομία θέλουν με την χωροταξία, τα δάση και την πολεοδομία".(Πηγη: Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, Ν. Δερτιλή, Παν. Εκδ. Κρήτης).
2. Την διατήρηση της πολιτικής της μικρής ιδιοκτησίας στην αγροτική γη που ίσχυαν από την οθωμανική νομοθεσία (και ήταν και ένας ακόμα λόγος της κατάρρευσης του Βυζαντίου, όταν σκέφτηκαν να φτιάξουν φεουδα, όπως στην Εσπερια...) Έτσι δεν περάσαμε ποτέ στην φάση των φέουδων (Η Οθωμανική αυτοκρατορία που το προσπάθησε κατά το 1870 με το κίνημα των Νεότουρκων, κατέρρευσε). Άρα και στο εδώ πιο πετυχημένο θραύσμα της Οθωμανικής,δεν έγινε ποτέ φυσιολογική ανάπτυξη της αστικής τάξης που παρέμεινε πάντα μεταπρατική και κρατικοδίαιτη. Έτσι όμως διατηρήθηκε ο κατακερματισμός των παραγωγικών γαιών (που μέχρι το 1862 ήταν και υποθηκευμένες στην πλειοψηφία τους από τα δάνεια-χρεοκοπίες του 1828 και του 1832). Μοιραίες από τότε και οι αποψιλώσεις δασών με αλλαγές χρήσεις (τα λιοφυτα), από ένα πληθυσμό που έπρεπε να βρει γη για να την καλλιεργήσει. Όρος επιβίωσης τότε.
Η συνταγή αυτή παρέμεινε σχεδόν αναλλοίωτη μέχρι σήμερα. Το μόνο που έχει μεταβληθεί σοβαρά είναι η εγκατάλειψη (μετά τα δάση με ήπιες εκμεταλλεύσεις) και της γεωργικής γης. Σήμερα καλλιεργούνται στην Ελλάδα μόνο το 17% των παραγωγικών εδαφών (έκθεση Εθνικής Τράπεζας, 2016) .
Το άλλο είναι η αποδιοργάνωση της Δασικής Υπηρεσίας, δημιούργημα του Καποδίστρια, το 1832. Λειτουργεί με ελάχιστους σήμερα πόρους για την συντήρηση των δασών, μπλεγμένες αρμοδιότητες με την διαπλοκή των δήμων αλλά και με μεταφορά και της ευθύνης δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική από το 95. (ΕΔΩ η ιστορική τεκμηρίωση αυτής της πορείας).
Καθόλου τυχαία, οι δασικές πυρκαγιές πήραν την ανιούσα αμέσως μετά. Με έξαρση μεγάλη από το 2010, την έναρξη των μνημονίων (τεκμηρίωση στην εικόνα άνωθεν). .Καμία η συσχέτιση τους εδώ, λόγω των πιο πάνω λόγων, με την κλιματική αλλαγή, που μικρό ρόλο παίζει στις δασικές πυρκαγιές αλα Γκρεκ!
Ο ΡΕΑΛΙΣΜΌΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ.
Δεν μπορεί να θεωρηθεί ως λύση η συνέχιση της κυριαρχίας των ίδιων νεοφιλελευθερων πολιτικών, που η ελληνική τους version κρατάει τις ρίζες της στις συνταγές των Βαυαρών του Όθωνα. Δεν θα μείνει ούτε κλαρακι σε δάσος, θα γίνουν όλα καπνός κάποιας δήθεν "πράσινη ανάπτυξης". Με συνέπειες και στην κλιματική αλλαγή, που είναι το αποτέλεσμα, και όχι η αιτία των δασικών πυρκαγιών "δασοκτονιας"! Βλέπε σχετικά και ΕΔΩ.
Μια ενδιαφέρουσα ιδέα προστασίας των δασών, είναι με την μεταφορά του έκτακτου προσωπικού πυρόσβεσης, που κάθε χρόνο προσλαμβάνει για 6 μήνες η Πυροσβεστική για να σβήνει δασικές φωτιές (και τους άλλους 6 στον ΟΑΕΔ με 399/μήνα), στην Δασική Υπηρεσία. Για συντήρηση των δασών τους μη θερινούς μήνες και υπό την δικαιοδοσία της Πυροσβεστικής τους θερινούς για υπηρεσία πυρόσβεσης.Το πρόσθετο κόστος;; Περίπου όσο κόστισε η κατάσβεση της φωτιάς στην Βαρυμπομπη.
Εξαιρετική είναι η δουλειά εποπτείας μέσω δορυφόρων και συστημάτων διαχείρισης τους για επίγειο συντονισμό των υπηρεσιών της τοπικής αυτοδιοικησης που έχουν αναπτύξει ελληνικές εταιρίες, και εδώ μόνο μένουν αναξιοποίητες. Όπως και "λύσεις" χρηματοδότησης των σύνθετων δράσεων η εγκατάλειψης των δασών, με την χρήση τεχνολογιών blockchain.,.
Μπορεί να υπάρχουν και άλλες καλές ιδέες που δεν χωράνε σε αυτό το σεντόνι.
Το μόνο που είναι βέβαιο είναι ότι απαιτείται η σύνθεση τους σε πολιτικές και δράσεις.Ξέρετε, από αυτές που δεν ξεφουσκώνουν 2-3 μέρες μετά την λήξη μιας πυρκαγιάς ή αυτές που δεν δίνουν συγχωροχάρτια στις σημερινές πολιτικές, λόγω της κλιματικής αλλαγής, αγνοώντας όλα τα πιο πάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου