Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (113)
1 ) ουσ. ιατρός (ο). η ετυμολογία του.
2) ουσ. αβελτερία (η). τα συνθετικά του.
3) ουσ. κυψέλη. Η ετυμολογία και σημασία της.
4) γιατί επιθ. υψιπέτης (ο,η) (τόνος στην παραλήγουσα) και γιατί ουρανοπετής (τόνος στην λήγουσα.)
5) ουσ, κλίμα (το): η ετυμολογία του.
6) επιθ. λευκός (ο). Η κρυφή σημασία του.
7) επιθ. χαμερπής (ο,η ). Τα συνθετικά του.
8) ουσ. ακροφύσιον (το). Τα συνθετικά και η ερμηνεία του.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (112) ΕΔΩ.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος:
1) ιατρός < ιώμαι (πρβ. ίασις )+ τηρώ = ο (επι)τηρών την ίασιν του ασθενούς.
2) αβελτερία < α+ βελτ (< πλετ-> πλητ-, < πληροτ-) ίωσις = η μη επιδεχομένη βελτίωσιν (πληρότητα) μειονεκτική κατάστασις.
3) κυψέλη < κυβ-έλη κύβ + έλος (πρβ. έλος, ελλοχεύω, λεχώ, λόχος, λίμνη κ.λ.π.) = κοίτη. Έλαβε προφανώς το όνομα αυτό εκ του εξαγωνικού κυβικού (πρβ. κουβάς, κυτίον, κουτί, κιβώτιον) σχήματος της κοιλότητος των κηρυθρών της
4) υψιπέτης < ύψ-ος + πετώ (=ίπταμαι) ενώ ουρανοπετής < ουρανός + πίπτω (= ο πέφτων-πίπτων εξ ουρανού)
5) κλίμα < κλίνω, κλίσις < καλώ.
6) λευκός < κάλ-λος + ευ = ο εύμορφος και ευγενούς (ουρανίας) καταγωγής.
7) χαμερπής < έρπω (πρβ. ερπετό) + χαμαί, χάμω = ο μεταφορικώς αισχρός, συρόμενος σαλίγκαρος σιχαμερό σκουλήκι.
8) ακροφύσιον < άκρον + φυσώ. (πρβ. κολοφούσια < κολοφύσια)
1 σχόλιο:
1)Μάλλον προέρχεται από την λέξη "ίαση", τη γιατρειά
7)Χάμω + έρπομαι
Δημοσίευση σχολίου