ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος (Δ2 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος ( Δ2 ) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1)   Μάθε υπηρετείν τον άνθρωπο, κόρη μου, και όχι τον παλιάνθρωπο, και μέσα κι έξω σου. Και τότε όλα τα χαμόγελα του θεού θα γιορτάζουν μόνιμα στην ψυχή σου.

2)  Όποιος τα έχει καλά με τον εαυτό του, τα έχει και με τον συνάνθρωπο και με τον θεό. Και τότε όλα τα πάνε κατ’ ευχήν και εν ειρήνηι. Ο θεός ξέρει από μας καλύτερα και γι αυτά που μας δίνει και γι αυτά που δεν.    

3) Κι αυτό μάθαινε. Εμείς είμεθα της αρχαίας πατριωτικής σχολής,  του ομηρικού εκείνου ¨ είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης.¨ όπου  στο ¨άριστος οιωνός¨ βάλε ¨υπερτάτη θρησκεία.¨

4) Και είμεθα της εποχής εκείνης όταν στρατός και βασιλεία, έστω και επείσακτος, εστήριζαν και εσυμβόλιζαν κάποτε εδώ κάποια ιερά πράγματα, εθνική ιδέα, εθνικό σκοπό και εθνική ανάτασι.  Ενώ τώρα. Βλέπεις. Ελλάς ¨οίκος λαθρομεταναστευτικής ανοχής¨…

5) Αλλά σπαρτιατικώς και μακεδονικώς θαρρώμεν και αντιστώμεν. Ευψυχία λέγεται. Η φιλοσοφία είναι το μέλι της σκέψεως, η χρυσή ιδεοβροχή του Διός. Και είναι ο ήλιος του θάρρους που διώκει την δαιμονοφοβική θρησκοληψία που είναι η ομηρία και αστοχία της σκέψεως, η σκιά του πνευματικού σκότους και του θανάτου.   

6) Η ανεξάντλητος σοφία εδρεύει στην άνοιξι της σκέψεως. Οι μη φιλοσοφήσαντες δεν θα κοιτάξουν ποτέ ελληνικά τον θεό της ζωής και της αλήθειας στα μάτια. Επειδή η θρησκευτική μαγεία θέλει υπνωτισμένο, τρομοκρατημένο εως νεκρωμένο τον νου.

7) Ένα περίσευμα τρόμου γεμίζει τους ιερούς ναούς όπως κι ένα ανυπόμονο πλεόνασμα γενετησίου σπέρματος τα αφροδίσια φροντιστήρια. Κυνήγι μετά μανίας εορταζόντων αγίων και το ηγαπημένο σπορ των πανικοβλήτων γραϊδίων.

8) Προσευχαί ούτε χίλιαι όμως όπως και ούτε χίλιοι δοξαστικοί θεοπαπαγάλοι δεν αξίζουν όσο ένα χαρισματικό γραμμάριο της κοινής απλής λογικής.
9) Κι έπειτα ¨ου μπλέξεις,¨ και μάλιστα πνευματικά, με κερδοσκόπους και εισοδιστάς Εβραίους που αλωνίζουν και κυβερνούν με όλες τις ξένες εθνικές και θρησκευτικές ταυτότητες όλες τις χώρες. Χάθηκες.

10) Πωλούν και τοκίζουν συνειδητά, αδίστακτα και διαχρονικά ανθρώπους και θεό. Τί άλλο νομίζεις είναι ο εβραιομονοθεϊσμός, τί το  άγιος ο Κύριος, άγιο το πνεύμα. τί η αγία σοφία και όλα τα άγια μυστήρια;

11) Ιδιωτικοποίησι, ιδιοποίησι και εμπορευματοποίησι του ιερού και του θείου είναι κατ’ ουσίαν όπως η του κοινού φυσικού αγαθού, του νερού και της ενέργειας.   Αλλά θεός, πνεύμα και σοφία ιδιοποιούνται και μονοπωλούνται ποτέ;

12) Το ¨άγιος¨ είναι αυθαίρετος όσο και κουτοπόνηρος θρησκευτικός τίτλος σφετερισμού των θείων υπερουσιών. Και είναι βλασφημία και ύβρις διότι παρατιθέμενο ως επίθετο αυτών δεν προσαυξάνει αλλά υποβιβάζει και ευτελίζει την έννοιά των. Αν και για την στρατευμένη άβουλο πίστι ψιλά γράμματα λογικής αυτά.   

13) Ωχριά ο εκπεσών αρχάγγελος ενώπιον της εκπεσούσης θρησκείας. Η τελευταία τού έχει ¨βάλει τα γυαλιά,¨ του τα έχει κλέψει όλα, δουλειά και πελατεία. Υπεράνω γαρ του νόμου αυτή και εις το απυρόβλητον αυτού οχυρωμένη, καταδυναστεύει τους λαούς, ψυχή τε και σώματι, με το αλάθητο του δόγματός της.  

14) Στην θέσι της φιλοσοφίας η αγία σοφία ή περιτετμημένη σοφία. Στην θέσι του διαστατικού πνεύματος το άγιο πνεύμα, το αιχμάλωτο πνεύμα. Και όσοι περιτμηθησόμενοι δεισιδαίμονες προσέλθετε.

15) Δυστυχώς το κόμμα θεού των ηττημένων, απογοητευμένων και παρητημένων είναι διαχρονικώς το πολυπληθέστερον και ισχυρότερον. Η δύναμις που εν αδυναμία τελειούται. Αλλά η ώρα της κρίσεως και της αλήθειας είναι απρόβλεπτος και φέρνει τσραχή και πανικό, κάθε στιγμή, τοις ακαθάρτοις.   

16) Θέλουν την ψυχή μας, αυτό θέλουν κι αυτό μετράει για τους σατανικούς των πάτρωνες.  Ξέρουν ότι μόνο αν την πάρουν, η δύναμις και κατοχή των ιδίων όσον και η αποκτηνωτική εξαθλίωσις και δουλεία του ανθρώπου έσεται οριστική και αμετάκλητος.

17) Γι αυτό και δούλοι και φυλακές παντού. Δούλοι εις διπλούν και οι ένστολοι επιστάται, οι πολικοθρησκευτικοί ποιμένες ανθρωποφύλακες. Δικαία και η υψηλή κυνική ανταμοιβή των τότε. Εις τα των βαρέων γαρ και ανθυγιεινών, ψυχοφθόρων επαγγελμάτων εντάσσονται.

18) Κοντά σ’ αυτούς και οι, συγκριτικά υπαμοιβόμενοι ή μη, κρατικοδίαιτοι διδάσκαλοι. Ασφυκτιούντες εγκλωβισμένοι κι αυτοί οι καημένοι εις τας εσωτερικάς ερυθράς των ερήμους. Πιο ιερόδουλοι κι απ’ τους παπαγάλους του καλού θεού.

19) Πολλούς εξεγέλασε το μίσος αλλά και η αγάπη ουκ ολίγους. Και σαφώς η βία τρέφεται από την βίαν. δεν τιθασσεύεται όμως και δεν πτοείται και από μια στρατευμένη αγάπη. Μάλλον συνεργάζεται ¨εν απάτη¨ μ’ αυτήν.

20) Μια μέρα η άμωμος αλήθεια θα επιστρέψει και πάλι θριαμβευτικά με την ελληνική της περιβολή για να μας οδηγήση όπως παλιά πολύ ψηλά. Επειδή τί άλλο απ’ την ελληνική ιδέα μπορεί πιο πάνω υψωθήναι και σταθήναι;